Psaumes 114

1 Alléluiah! Lorsque Israël sortit d'Egypte, et la maison de Jacob d'un peuple barbare,

Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;

2 Juda devint son peuple saint, Israël sa puissance.

Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.

3 La mer le vit, et s'enfuit; le Jourdain retourna en arrière.

Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.

4 Les montagnes bondirent comme des béliers, et les collines comme des agneaux.

Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.

5 Qu'avais-tu en toi, ô mer, pour fuir ainsi, et toi, Jourdain, pour retourner en arrière?

Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?

6 Et vous, montagnes, pourquoi bondissiez-vous comme des béliers, et vous, collines, comme des agneaux?

Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?

7 La terre a tremblé à la face du Seigneur, à la face du Dieu de Jacob,

Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;

8 Qui a changé la pierre en nappes d'eau, et la roche en fontaines.

Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.