Psaumes 106
1 Alléluiah! Rendez grâces au Seigneur, parce qu'il est bon, parce que sa miséricorde est éternelle.
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Qui dira la puissance du Seigneur, qui fera entendre toutes ses louanges?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Heureux ceux qui gardent ses jugements et qui font justice en tout temps!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Souviens-toi de nous, Seigneur, avec ta bonté pour ton peuple; visite- nous avec ton salut;
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 Afin que nous puissions avoir part aux biens de tes élus, nous réjouir de la joie de ton peuple, te glorifier avec ceux de ton héritage.
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Nous avons péché avec nos pères, nous avons violé ta loi, nous avons commis l'iniquité.
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Nos pères en Egypte ne comprirent point tes prodiges, et ils ne se souvinrent pas de l'abondance de ta miséricorde; et ils te provoquèrent, en arrivant à la mer Rouge.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Et il les sauva pour la gloire de son nom, et pour manifester sa puissance.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Et il menaça la mer Rouge, et elle fut desséchée; et il les ramena dans l'abîme, comme dans le désert.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 Et il les sauva des mains de ceux qui les haïssaient, et il les racheta de la main de l'ennemi.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 L'eau couvrit ceux qui les opprimaient, et pas un d'eux n'échappa.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 Et ils eurent foi en ses paroles, et ils chantèrent ses louanges.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Mais ils oublièrent bien vite ses œuvres; ils n'attendirent point son conseil.
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Et ils furent pris de concupiscence dans la solitude, et ils tentèrent Dieu dans le désert sans eau.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 Et il leur accorda ce qu'ils demandaient, et il envoya la satiété dans leur âme.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Et ils irritèrent Moïse dans le camp, et Aaron le saint du Seigneur.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 La terre s'ouvrit, et elle engloutit Dathan, et engouffra le rassemblement d'Abiron.
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 Et la flamme dévora leur synagogue, et le feu consuma les pécheurs.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Et ils se firent un veau en Choreb, et ils adorèrent une image sculptée.
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 Et ils échangèrent leur gloire contre la statue d'un veau qui se repaît de fourrage.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Ils oublièrent le Dieu qui les avait sauvés, qui avait fait de grandes choses en Egypte,
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 Des prodiges en la terre de Cham, et des actions terribles sur la mer Rouge.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Et il dit qu'il les exterminerait, si Moïse, son élu, ne s'était placé devant lui, et n'eût brisé l'idole, pour détourner sa fureur et l'empêcher de les détruire.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Et ils méprisèrent comme rien la terre désirable, et n'eurent point foi en la parole de Dieu.
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 Et ils murmurèrent sous leurs tentes, et n'écoutèrent point la voix du Seigneur!
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 Et il leva la main sur eux pour les abattre dans le désert,
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 Et pour rejeter leur race parmi les nations, et les disperser en diverses régions.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Et ils se prostituèrent à Belphégor, et ils mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 Et ils irritèrent Dieu par leurs désordres, et la ruine se multiplia chez eux.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Et Phinéès se leva, et il apaisa le Seigneur, et la plaie cessa.
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 Et cela lui fut imputé à justice, de génération en génération, dans tous les siècles.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Et ils irritèrent Dieu vers les eaux de contradiction, et Moïse eut à souffrir de leur part;
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 Parce qu'ils avaient rempli son esprit d'une amertume qui s'échappa de ses lèvres.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 Ils n'exterminèrent point les nations, comme le Seigneur le leur avait dit;
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 Et ils se mêlèrent aux Gentils, et ils apprirent leurs œuvres,
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 Et ils servirent leurs idoles, et ce fut pour eux un sujet de chute.
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Et ils sacrifièrent aux démons leurs fils et leurs filles.
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 Et ils versèrent le sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu'ils immolèrent aux sculptures de Chanaan. Et la terre fut pleine de carnage et de sang.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 Et elle fut souillée par leurs œuvres; et ils se prostituèrent en leurs passions.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 Et le Seigneur s'enflamma de colère contre son peuple, et il eut en abomination son héritage.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Et il les livra aux mains de leurs ennemis, et ceux qui les haïssaient devinrent leurs maîtres.
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 Et leurs ennemis les opprimèrent, et ils furent humiliés sous leurs mains.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Souvent Dieu les sauva; mais ils l'irritèrent encore en leurs conseils, et ils furent humiliés dans leurs iniquités.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 Et le Seigneur les vit en leurs tribulations, et il écouta leur prière.
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 Et il se souvint de son alliance, et il se repentit en la plénitude de sa miséricorde.
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Et il leur accorda ses miséricordes, en face de ceux qui les retenaient captifs.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Sauve-nous, Seigneur notre Dieu, et rassemble-nous du milieu des Gentils, pour que nous proclamions ton saint nom et que nous mettions notre gloire à te louer.
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Béni soit le Seigneur, Dieu d'Israël, dans tous les siècles des siècles, et tout le peuple dira: Ainsi soit-il! Ainsi soit-il!
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
