Psaumes 105
1 Alléluiah! Rendez grâces au Seigneur, et invoquez son nom; annoncez ses œuvres parmi les Gentils.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Chantez en son honneur, chantez-lui des psaumes; racontez toutes ses merveilles.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Glorifiez-vous en son saint nom; que le cœur de ceux qui cherchent le Seigneur soit réjoui.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Cherchez le Seigneur, et soyez forts; cherchez perpétuellement sa face.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Souvenez -vous des prodiges qu'il a faits, de ses merveilles et des jugements de sa bouche.
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 Enfants d'Abraham, qui êtes ses serviteurs, fils de Jacob, qui êtes ses élus,
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Le Seigneur est notre Dieu; ses jugements sont sur toute la terre.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 Il s'est souvenu pour toujours de son alliance, de la parole qu'il a intimée à des milliers de générations,
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Et qu'il a conclue avec Abraham; il s'est souvenu de son serment à Isaac.
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 Et cette alliance avec Jacob, il l'a érigée en commandement; et avec Israël, en testament éternel,
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 Disant: Je te donnerai la terre de Chanaan, comme part de votre héritage.
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 Ils y étaient alors en petit nombre, et passagers en cette terre.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Et ils allèrent d'une nation à une autre, et d'un royaume à un autre peuple.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 Et à nul homme Dieu ne permit de leur faire tort, et, à cause d'eux, il châtiait les rois, disant:
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 Gardez-vous de toucher à mes oints; gardez-vous de maltraiter mes prophètes.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Et il appela la famine sur la terre, et il brisa la force que donnait le pain.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 Et il envoya un homme devant eux, et Joseph fut vendu comme esclave.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 Ils l'humilièrent, en mettant à ses pieds des entraves; et le fer traversa son âme.
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 Mais quand lui vint la parole du Seigneur, cette voix l'enflamma.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Le roi, prince des peuples, envoya des hommes pour le délier, et il le mit en liberté,
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Et il le constitua maître de sa maison et prince de ses richesses,
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 Pour qu'il instruisît les grands comme lui-même, et enseignât la sagesse à ses anciens.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Et Israël entra en Egypte, et Jacob habita en la terre de Cham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 Et Dieu multiplia extrêmement son peuple; et il l'affermit contre ses ennemis.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 Puis il changea le cœur de ceux-ci, afin qu'ils haïssent son peuple et usassent de fraude contre ses serviteurs.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Et il envoya Moïse son serviteur, et Aaron, son élu.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Il mit en eux les paroles de ses signes et de ses prodiges en la terre de Cham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Il envoya les ténèbres et l'obscurité; et ils s'irritèrent de ses paroles,
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 Il changea leurs eaux en sang, et il fit mourir leurs poissons.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Leur terre produisit des grenouilles, jusqu'aux chambres les plus retirées des princes.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 Il dit, et des mouches de chien et des moucherons vinrent dans toute leur contrée.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 Il fit tourner leur pluie en grêle, et le feu dévora leur terre.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 Et il frappa leurs vignes et leurs figuiers, et brisa tous les arbres sur leur territoire.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 Il dit, et des sauterelles et des chenilles vinrent en quantité innombrable;
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 Et elles rongèrent toute l'herbe de la terre et en mangèrent tous les fruits.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 Et il frappa tout premier-né de leur terre, prélude de toutes leurs peines.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Et il fit sortir les Hébreux avec de l'argent et de l'or, et parmi leurs tribus il n'y avait pas un infirme.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 L'Egypte se réjouit de leur départ, parce que la crainte qu'elle avait d'eux était retombée sur elle.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Le Seigneur étendit une nuée pour les couvrir, et un feu pour les éclairer la nuit.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 Ils demandèrent, et des cailles vinrent; et il les rassasia d'un pain venu du ciel.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Il fendit le rocher, et les eaux jaillirent; des fleuves coulèrent sur une terre aride,
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Parce que le Seigneur se souvint de sa parole sainte, qu'il avait donnée à Abraham, son serviteur;
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 Et il délivra son peuple dans l'allégresse, et ses élus dans la joie.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 Et il leur donna les régions des Gentils, et ils héritèrent des travaux des peuples;
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 Afin qu'ils gardassent ses commandements, et recherchassent sa loi.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
