Psaumes 104

1 Psaume de David. O mon âme, bénis le Seigneur; Seigneur, ô mon Dieu, tu es très grand, tu es revêtu de gloire et de beauté.

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

2 Tu es enveloppé de lumière comme d'un manteau; tu as tendu le ciel comme un tabernacle.

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

3 Il a fait des eaux le toit de ses plus hautes demeures; il a posé les nuées pour être son char; il marche sur les ailes des vents.

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

4 Des esprits il fait ses anges, et ses serviteurs sont un feu ardent.

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

5 Il fonde la terre sur son axe; elle ne déviera pas dans les siècles des siècles.

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

6 L'abîme, comme un vêtement, est son manteau, et les eaux s'arrêteront au- dessus des montagnes.

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

7 Elles s'enfuiront, Seigneur, à tes reproches; elles auront peur, à la voix de ton tonnerre.

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

8 Les montagnes sont montées et les plaines sont descendues au lieu que tu leur avais marqué.

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

9 Tu as posé des limites que les eaux ne passeront pas; elles ne reviendront plus couvrir la terre.

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

10 Le Seigneur a fait jaillir des sources dans les vallées; les eaux couleront entre les montagnes.

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

11 Elles abreuveront toutes les bêtes fauves des champs; les onagres les chercheront pour apaiser leur soif.

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

12 Au-dessus d'elles, les oiseaux du ciel feront leur nid; ils feront entendre leur chant du milieu des rochers.

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

13 Des lieux supérieurs, Dieu arrose les monts; la terre se rassasiera, Seigneur, du fruit de tes œuvres.

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

14 Tu fais pousser l'herbe pour le bétail, et le fourrage pour le service des hommes, afin qu'ils en fassent sortir le blé de la terre.

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

15 Et le vin réjouit le cœur de l'homme; l'huile égaie son visage; le pain fortifie son cœur.

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

16 Les arbres des champs seront nourris de ces pluies, ainsi que les cèdres du Liban, qu'il a plantés.

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

17 C'est là que les passereaux feront leur nid, et la famille du héron, qui les surpasse de la tête.

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

18 Les hauteurs des monts seront la demeure des cerfs, et les rochers l'asile du hérisson.

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

19 Dieu a créé la lune pour marquer le temps; le soleil sait où il doit se coucher.

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

20 Tu as fait les ténèbres, et la nuit est venue; c'est l'heure où toutes les bêtes fauves traversent la forêt.

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

21 Les lionceaux rugissent après leur proie, et cherchent les aliments que Dieu leur a donnés.

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

22 Mais le soleil se lève; et ils se réunissent, et ils vont dormir dans leur antre.

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

23 Et l'homme s'en va à son travail, et il travaille jusqu'au soir.

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

24 Que tes œuvres sont grandes, Seigneur; tu as fait toutes choses avec sagesse; la terre est pleine de tes créatures.

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

25 La mer est profonde et spacieuse; des reptiles sans nombre y nagent, les petits avec les grands.

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

26 Des navires la sillonnent; et le dragon formé par vous, vient s'y jouer.

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

27 Tous espèrent en toi, pour que tu leur donne la nourriture au temps opportun.

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

28 Tu la leur donne, et ils la recueillent; tu ouvre la main, et ils sont tous remplis des dons de ta bonté.

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

29 Détournes-tu le visage, ils sont troublés; si tu leur ôtes le souffle, ils défailliront et retourneront à leur poussière.

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

30 Et si tu envoies ton Esprit, ils seront créés, et tu renouvelleras la face de la terre.

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

31 Que la gloire du Seigneur soit éternelle; le Seigneur se complaira dans ses œuvres.

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

32 Il regarde la terre, et la fait trembler; il touche les monts, et ils fument.

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

33 Je chanterai le Seigneur toute ma vie; je chanterai mes psaumes à Dieu, tant que j'existerai.

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

34 Puisse ma voix lui être douce, et moi je me réjouirai dans le Seigneur.

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

35 Puissent les pécheurs et les méchants défaillir sur la terre, et qu'ils ne soient plus! mon âme, bénis le Seigneur!

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!