Proverbes 7
1 Mon fils, honore le Seigneur, et tu seras bon; et n'aie point d'autre crainte.
Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
2 Garde mes préceptes, et tu vivras; et mes paroles, comme la prunelle de tes yeux,
Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
3 attache-les autour de tes doigts; grave-les sur la table de ton cœur.
Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
4 Dis que la sagesse est ta sœur, et fais de la prudence ton amie;
Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
5 afin qu'elle te garde de la femme étrangère et perverse, lorsqu'elle te provoquera avec des paroles flatteuses.
Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
6 Car de sa fenêtre elle se penche sur les places publiques
Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
7 pour voir un fils des insensés, un jeune homme pauvre d'intelligence,
Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
8 passant à l'angle de la rue près de sa maison, et parlant
Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
9 dans l'obscurité du soir, au moment du calme de la nuit et des ténèbres;
En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
10 et la femme descend à sa rencontre; elle a cette beauté de courtisane qui fait tressaillir le cœur des adolescents
Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
11 elle est volage et luxurieuse, et ses pieds ne peuvent se tenir au logis;
Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
12 car tantôt elle rode dehors, tantôt elle se tient à l'affût à tous les angles des places.
Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
13 Puis elle l'arrête; elle l'embrasse, et lui dit d'une voix impudente
Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
14 J'ai chez moi une victime pacifique; je rends grâce aujourd'hui;
Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
15 c'est pour cela que je suis venue au-devant de toi; j'ai désiré ton visage, je t'ai trouvé.
Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
16 J'ai tressé les sangles de mon lit, et l'ai couvert de doubles tapis d'Égypte.
Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
17 J'ai parfumé ma couche de safran, et ma maison de cinnamome.
Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
18 Viens, et jouissons de l'amitié jusqu'à l'aurore; entre, et livrons-nous à l'amour.
Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
19 Car mon mari n'est pas au logis; il est parti pour un long voyage.
Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
20 Il a pris en sa main un grand sac d'argent; il ne reviendra pas de longtemps dans sa demeure.
La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
21 Elle l'égare par ce flux de paroles; elle l'entraîne, avec le filet de ses lèvres.
Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
22 Et lui la suit, sottement dupé, comme le bœuf se laisse conduire à la boucherie, et le chien à la chaîne,
Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
23 ou comme la biche frappée d'un trait au foie; il se hâte comme un oiseau attiré au piège, ne sachant pas qu'il court à la perte de son âme.
Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
24 Maintenant donc, ô mon fils, écoute-moi, et sois attentif aux paroles de ma bouche.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
25 Garde-toi de laisser ton cœur s'égarer dans ses voies;
Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
26 car elle en a blessé et abattu beaucoup, et ceux qu'elle a tués sont innombrables.
Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
