Proverbes 2
1 Mon fils, si tu reçois la parole de mon commandement, si tu la tiens cachée en toi-même,
Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
2 ton oreille écoutera la Sagesse, et tu inclineras ton cœur à la prudence, et tu l'appliqueras à l'enseignement de ton fils.
ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
3 Car si tu invoques la Sagesse, et si tu appelles à haute voix la prudence, et si tu demandes à grands cris la doctrine,
και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
4 et si tu la recherches comme de l'argent, et si tu la creuses comme un trésor,
εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
5 alors tu comprendras la crainte du Seigneur, et tu trouveras la connaissance de Dieu.
τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
6 Car c'est le Seigneur qui donne la sagesse, et de Sa face viennent l'intelligence et le savoir.
Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
7 Et Il thésaurise le salut pour ceux qui font le bien; Il protège leurs voies,
Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
8 pour qu'ils marchent dans la justice, et Lui-même veille sur la voie de ceux qui Le révèrent.
υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
9 Alors tu comprendras la justice et le jugement, et tu garderas droits tes sentiers.
Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
10 Car si la sagesse entre dans ta pensée, et si la doctrine semble bonne à ton âme,
Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
11 le bon conseil te gardera, et l'intelligence sainte te conservera;
ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
12 pour te délivrer de la voie mauvaise et de l'homme dont la parole est infidèle.
διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
13 Ô vous qui avez abandonné le droit chemin pour marcher dans la voie des ténèbres,
οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
14 qui vous complaisez dans le mal, et vous réjouissez de la perversité,
οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
15 dont les sentiers sont obliques, et les ornières tortueuses,
των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
16 vous chercherez à éloigner mon fils du droit chemin, et à le rendre étranger à la justice. Ô mon fils, ne te laisse pas surprendre par leur mauvais conseil!
διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
17 Celle qui délaisse le compagnon de sa virginité,
ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
18 et qui oublie l'alliance divine, a mis sa maison près de la mort, et ses voies près de l'enfer avec les fils de la terre. (questioned)
Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
19 Aucun de ceux qui vont avec elle ne reviendra, et ils ne reprendront pas les droits sentiers; car ils ne se maintiendront pas dans les longues années de la vie.
πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
20 Et s'ils avaient marché dans les bons sentiers, ils auraient sûrement trouvé faciles les sentiers de la justice.
διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
21 [Les débonnaires auront leur demeure sur la terre et les innocents y seront laissés] Les cœurs droits habiteront la terre, et les saints y seront établis.
Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
22 Les voies des impies seront effacées sur la terre, et les pervers en seront expulsés.
Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
