< Proverbes 12 >
1 Celui qui aime la discipline aime la sagesse; celui qui hait les réprimandes est insensé.
Orang yang cinta kepada pengetahuan senang mendapat teguran; tapi orang yang tidak suka ditegur adalah orang dungu.
2 Le meilleur est celui qui a trouvé la grâce du Seigneur; l'homme pervers tombera dans l'oubli.
Orang baik disenangi TUHAN, tapi orang yang merancangkan kejahatan akan menerima hukuman.
3 L'homme ne tire aucun profit de l'injustice; les racines des justes ne seront pas arrachées.
Tak ada seorang pun yang dapat tetap jaya oleh kejahatan; tapi orang yang jujur tetap kukuh, tak tergoyahkan.
4 Une femme forte est une couronne pour son mari; comme un ver qui ronge le bois, une femme malfaisante perd son mari.
Istri yang baik adalah kebanggaan dan kebahagiaan suaminya, istri yang membuat suaminya malu adalah bagaikan penyakit tulang yang menggerogoti.
5 Les pensées des justes sont des sentences; les impies n'ont pour se gouverner que la ruse.
Orang jujur memikirkan hal-hal yang baik; orang jahat merencanakan tipu daya.
6 Les paroles des impies sont trompeuses; la bouche des hommes droits les sauvera.
Kata-kata orang jahat mematikan; kata-kata orang jujur menyelamatkan.
7 Le jour où l'impie tombe, il est effacé; la maison des justes est inébranlable.
Orang jahat akan jatuh dan binasa tanpa bekas; tapi orang baik akan tetap teguh turun-temurun.
8 On loue la bouche d'un homme intelligent; les esprits vains sont moqués.
Orang dipuji sesuai dengan kebijaksanaannya; orang dihina sesuai dengan kedunguannya.
9 Mieux vaut être obscur et utile à soi-même, que se glorifier en manquant de pain.
Lebih baik menjadi rakyat kecil yang mempunyai pekerjaan, daripada berlagak orang besar padahal kekurangan makanan.
10 Le juste est compatissant, même pour la vie de ses bestiaux; les entrailles des impies sont sans pitié.
Orang baik memperhatikan ternaknya; tapi orang jahat menyiksanya.
11 Qui travaille à sa terre se rassasiera de pain; mais ceux qui poursuivent des vanités sont dépourvus d'intelligence. Celui qui se plaît aux assemblées des buveurs léguera la honte à sa maison.
Petani yang bekerja keras mempunyai banyak makanan, tapi orang yang menghabiskan waktunya untuk hal yang tak berguna adalah orang bodoh.
12 Les désirs des impies sont mauvais; les racines des hommes pieux sont indestructibles.
Orang jahat ingin mendapat keuntungan dari orang durhaka; orang baik bagaikan pohon yang berbuah.
13 Par le péché même de ses lèvres, le pécheur tombe en des filets; le juste y échappe, et celui dont l'œil est bon excite l'indulgence; celui qui se dispute aux portes irrite les âmes.
Orang jahat terjerat oleh kata-kata buruk yang diucapkannya; orang baik luput dari kesukaran.
14 L'âme de l'homme sera remplie de biens provenant de sa bouche, et ses lèvres recevront leur récompense.
Setiap orang mendapat ganjaran sesuai dengan kata-kata dan perbuatannya; masing-masing diberi upah yang setimpal.
15 Les voies des insensés sont droites à leurs yeux; le sage écoute les conseils.
Orang dungu merasa dirinya tak pernah salah, tapi orang bijaksana suka mendengarkan nasihat.
16 L'insensé à l'instant même montre sa colère; l'homme habile renferme en lui-même l'outrage qu'il a reçu.
Kalau orang bodoh tersinggung, saat itu juga ia menyatakan sakit hatinya; tapi orang bijaksana tidak peduli bila dicela.
17 Le juste déclare la pleine vérité; le témoin des méchants est trompeur.
Dengan mengatakan yang benar, orang menegakkan keadilan; dengan berdusta, orang mendatangkan ketidakadilan.
18 Il en est dont les paroles blessent comme des glaives; la langue des sages guérit.
Omongan yang sembarangan dapat melukai hati seperti tusukan pedang; kata-kata bijaksana bagaikan obat yang menyembuhkan.
19 Des lèvres véridiques n'ont point de détours sans leur témoignage; le témoin précipité a une langue inique.
Dusta akan terbongkar dalam sekejap mata, tapi kata-kata benar akan tetap sepanjang masa.
20 La fraude est dans le cœur de celui qui machine le mal; ceux qui veulent la paix seront dans la joie.
Orang yang merencanakan kejahatan suka akan ketidakadilan; orang yang mengusahakan kebaikan akan bahagia.
21 Rien d'injuste ne plaira au juste; les impies sont remplis de mal.
Orang baik tak akan kena musibah; orang jahat akan selalu kena susah.
22 Les lèvres trompeuses sont en abomination au Seigneur; Il agrée l'homme de bonne foi.
TUHAN benci kepada pendusta; tapi Ia senang dengan orang yang jujur.
23 L'homme intelligent est un trône de science; le cœur des insensés ne rencontrera que malédictions.
Orang bijaksana tidak menonjolkan pengetahuannya; orang bodoh mengobralkan kebodohannya.
24 La main des élus aura sans peine la domination; les trompeurs seront livrés au pillage.
Kerja keras membuat orang berkuasa; kemalasan memaksa orang menjadi hamba.
25 Les rumeurs sinistres troublent le cœur des justes; une bonne nouvelle les réjouit.
Rasa khawatir mematahkan semangat, tetapi kata-kata ramah membesarkan hati.
26 L'arbitre équitable est ami de soi-même; les calamités poursuivront le pécheur, et la voie des impies les mènera aux égarements.
Orang baik lebih beruntung dari tetangganya; orang jahat sesat karena kejahatannya.
27 Le trompeur n'atteindra pas de proie; c'est une richesse précieuse que d'être pur.
Dengan bermalas-malas takkan tercapai yang diidamkan; dengan bekerja keras orang mendapat kekayaan.
28 Dans les voies de la justice est la vie; les voies des vindicatifs mènent à la mort.
Orang yang mengikuti jalan yang benar akan hidup bahagia; orang yang mengikuti jalan yang jahat menuju kepada maut.