Proverbes 11
1 Les balances fausses sont en abomination au Seigneur; le poids juste Lui est agréable.
Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.
2 Où est l'orgueil, il y aura confusion; la bouche des humbles s'exercent à la sagesse.
Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.
3 Le juste en mourant laisse des regrets; la mort des impies cause l'indifférence ou la joie.
La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.
Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.
5 L'équité trace des voies irréprochables; l'impiété trébuche contre l'injustice.
La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.
6 L'équité des hommes droits les sauve; les pervers sont pris dans leur propre perdition.
La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.
7 L'espérance des justes ne meurt pas avec eux; l'orgueil des impies ne leur survit point.
Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.
8 Le juste échappe aux chasseurs d'hommes; à sa place, l'impie leur est livré.
Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.
9 La bouche de l'impie tend un piège aux citoyens; l'intelligence du juste les guide dans la bonne voie.
Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.
10 Grâce aux justes, une cité prospère;
Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.
11 au contraire, elle est renversée par la bouche des impies.
Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.
12 L'insensé se joue des citoyens; un homme prudent ramène le calme.
Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.
13 L'homme à la langue double divulgue les conseils de l'assemblée; l'homme fidèle garde le secret sur les affaires.
Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.
14 Ceux qui n'ont point de gouvernail tombent comme des feuilles. Le salut réside dans une grande puissance.
Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.
15 Le méchant fait le mal, même quand il se rapproche du juste; il n'aime pas son renom de fermeté.
Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.
16 La femme gracieuse fait la gloire de son mari; la femme qui hait la justice est un trône de déshonneur. Les paresseux manquent de richesses; les forts travaillent à en amasser.
Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.
17 L'homme charitable fait du bien à son âme; l'homme sans pitié perd son corps.
Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.
18 L'impie fait des œuvres iniques; la race des justes recueille la récompense de la vérité.
Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.
19 Un fils juste est né pour la vie; ce que poursuit l'impie mène à la mort.
Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.
20 Les voies tortueuses sont en abomination au Seigneur; mais Il agrée tous ceux qui sont irréprochables dans leurs voies.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.
21 Celui qui, dans une pensée injuste, met sa main dans la main d'autrui ne sera point impuni; au contraire, qui sème la justice en récoltera le digne salaire.
Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.
22 Tel est un pendant d'oreille au museau d'une truie; telle est la beauté chez la femme sans sagesse.
Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.
23 Le désir du juste est bon sans réserve; l'espérance des impies périra.
La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.
24 Il en est qui, en distribuant leurs biens, les augmentent; il en est qui, même en s'amusant, s'appauvrissent.
Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.
25 Toute âme simple est bénie; l'homme irascible n'est pas honoré.
Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.
26 Que celui qui amasse du blé le tienne en réserve pour les peuples; la bénédiction est sur la tête de celui qui en fait part à autrui.
Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.
27 Celui qui médite le bien cherche une grâce salutaire; celui qui songe au mal le recueillera pour lui-même.
Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.
28 Celui qui se fie en sa richesse tombera; celui qui s'attache aux choses justes fleurira.
Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.
29 Celui qui ne s'occupe pas de sa propre maison n'aura que le vent pour héritage; l'insensé sera le serviteur du sage.
Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.
30 Du fruit de la justice naît l'arbre de vie; les âmes des pervers seront emportées avant le temps.
La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.
31 Si le juste est difficilement sauvé, que penser de l'impie et du pécheur?
Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!
