Lévitique 23

1 Et le Seigneur parla à Moïse, disant:

خداوند به موسی فرمود:

2 Parle aux fils d'Israël, et dis-leur: Les fêtes du Seigneur, que vous appellerez saintes et solennelles, ce sont mes fêtes.

«این دستورها را به بنی‌اسرائیل بده. برای برگزاری این اعیاد، تمام قوم باید برای عبادت خداوند جمع شوند.

3 Pendant six jours, vous ferez vos travaux; le septième jour est le sabbat, repos saint et solennel; consacré au Seigneur; vous ne ferez aucune œuvre ce jour-là; c'est le sabbat du Seigneur, partout ou vous serez établis.

(در روز شَبّات نیز که هفتمین روز هفته می‌باشد، قوم باید برای عبادت خداوند جمع شوند. در هر جا که ساکن باشند باید در این روز دست از کار کشیده، استراحت کنند.)

4 Voici les fêtes saintes et solennelles que vous célèbrerez à leurs époques:

«اعیاد خداوند، یعنی محفلهای مقدّس که باید هر سال جشن گرفته شوند از این قرارند:

5 Au premier mois, le quatorzième jour de la lune, vers le milieu de la soirée, c'est la pâque du Seigneur.

«در غروب روز چهاردهم اولین ماه هر سال مراسم عید پِسَح را به احترام خداوند بجا آورید.

6 Et le quinzième jour de cette lune, c'est la fête des azymes du Seigneur; pendant sept jours vous mangerez des azymes.

از روز پانزدهم همان ماه، عید فطیر برای خداوند آغاز می‌شود و تا هفت روز باید فقط نان بدون خمیرمایه خورده شود.

7 Le premier jour sera saint et solennel parmi vous; vous ne ferez aucune œuvre servile.

در روز اول این عید برای عبادت جمع شوید و از همهٔ کارهای معمول خود دست بکشید.

8 Pendant sept jours vous présenterez des holocaustes au Seigneur, et le septième jour sera parmi vous saint et solennel; vous ne ferez aucune œuvre servile.

هفت روز هدایای سوختنی به خداوند تقدیم نمایید و در روز هفتم نیز از کارهای معمول خود دست کشیده برای عبادت جمع شوید.»

9 Et le Seigneur parla à Moïse, disant:

خداوند به موسی فرمود:

10 Parle aux fils d'Israël, et dis-leur: Lorsque vous serez entrés en la terre que je vous donne, et que vous y ferez la moisson, vous apporterez au prêtre une gerbe, comme prémices de votre moisson.

«این دستورها را به بنی‌اسرائیل بده: وقتی به سرزمینی که من به شما می‌دهم داخل شدید و اولین محصول خود را درو کردید، بافه‌ای از نوبر محصول خود را نزد کاهن بیاورید.

11 Et il présentera la gerbe au Seigneur, afin qu'il l'accepte pour vous; le prêtre la présentera dès le lendemain du premier jour.

فردای روز شبّات، کاهن بافه را در حضور خداوند تکان دهد تا خداوند شما را بپذیرد.

12 Et, le jour même où vous apporterez la gerbe, vous immolerez une brebis d'un an et sans tache, en holocauste au Seigneur.

همان روز یک برهٔ یک سالهٔ سالم و بی‌عیب به عنوان قربانی سوختنی به خداوند تقدیم کنید.

13 Et pour son oblation vous offrirez deux dixièmes de fleur de farine pétris dans l'huile; c'est le sacrifice au Seigneur, l'odeur de suavité pour le Seigneur, et ses libations seront faites avec le quart d'une mesure de vin.

برای هدیهٔ آردی آن، دو کیلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زیتون آورده، بر آتش به خداوند تقدیم کنید. این هدیه، هدیه‌ای مخصوص و خوشبو برای خداوند خواهد بود. یک لیتر شراب هم به عنوان هدیهٔ نوشیدنی تقدیم نمایید.

14 Vous ne mangerez ni pain ni grains grillés de la nouvelle récolte, avant ce jour, avant d'avoir offert vos oblations à votre Dieu. C'est une loi perpétuelle pour toutes vos générations, partout où vous demeurerez.

تا این هدایا را به خدایتان تقدیم نکرده‌اید، نباید نان یا حبوبات تازه یا برشته بخورید. این قانونی است همیشگی برای تمام نسلهای شما در هر جایی که زندگی کنید.

15 Et, à partir du lendemain du sabbat, jour où vous présenterez la gerbe de prémices, vous compterez sept semaines complètes;

«هفت هفته بعد از روزی که اولین بافهٔ خود را به من تقدیم کردید،

16 Y compris le jour qui suivra la dernière semaine, vous aurez compté cinquante jours; et vous offrirez au Seigneur un sacrifice nouveau.

یعنی در روز پنجاهم که روز بعد از هفتمین شَبّات است هدیهٔ دیگری از محصول تازهٔ خود به حضور خداوند بیاورید.

17 Vous apporterez de vos demeures des pains de prémices; ce seront deux pains faits avec deux dixièmes de fleur de farine, les premiers pains levés faits des prémices au Seigneur.

هر خانواده‌ای دو قرص نان که از دو کیلو آرد مرغوب همراه با خمیرمایه پخته شده باشد، بیاورد تا در حضور خداوند تکان داده شود و به عنوان هدیه‌ای از آخرین برداشت محصول به من تقدیم شود.

18 Et avec les pains vous présenterez sept agneaux d'un an sans tache, un veau pris parmi les bœufs, et deux béliers sans tache, en holocauste au Seigneur, avec leurs oblations et libations; ce sera le sacrifice d'odeur de suavité pour le Seigneur.

همراه با این نانها، هفت برهٔ یک سالهٔ بی‌عیب، یک گوساله و دو قوچ به عنوان قربانی سوختنی با هدایای آردی و نوشیدنی آنها به خداوند تقدیم کنید. این هدایا، هدایای مخصوص و خوشبو برای خداوند خواهند بود.

19 Après cela, on immolera, pour le péché, un bouc pris parmi les chèvres, et deux agneaux d'un an, comme hosties pacifiques offertes avec les pains de prémices.

همچنین یک بز نر به عنوان قربانی گناه و دو برهٔ نر یک ساله به عنوان قربانی سلامتی ذبح کنید.

20 Et le prêtre placera la victime, pour le péché, devant le Seigneur, avec le monceau des pains de prémices, et avec les deux agneaux offerts comme hosties pacifiques; ils seront consacrés au Seigneur, et appartiendront au prêtre qui en aura fait l'offrande,

«کاهن، این دو برهٔ ذبح شده را با نانهای پخته شده از آخرین برداشت محصول شما به عنوان هدیهٔ مخصوص در حضور خداوند تکان دهد. این هدایا برای خداوند مقدّسند و باید برای خوراک به کاهنان داده شوند.

21 Vous appellerez ce jour-là solennel, et il sera saint pour vous, vous ne ferez en ce jour aucune œuvre servile; c'est une loi perpétuelle en toutes vos générations, partout où vous demeurerez.

در آن روز اعلان شود که مردم از کارهای معمول خود دست کشیده، برای عبادت جمع شوند. این قانونی است همیشگی برای نسلهای شما در هر جا که باشید.

22 Lorsque vous moissonnerez en votre terre, vous n'achèverez pas strictement votre moisson, vous ne recueillerez pas les épis de blé tombés çà et là, vous les laisserez pour le pauvre et pour l'étranger: je suis le Seigneur votre Dieu.

«وقتی که محصولات خود را درو می‌کنید، گوشه‌های مزرعهٔ خود را تماماً درو نکنید و خوشه‌های بر زمین افتاده را جمع نکنید. آنها را برای فقرا و غریبانی که در میان شما ساکنند، بگذارید. من یهوه، خدای شما هستم.»

23 Et le Seigneur parla à Moïse, disant:

خداوند به موسی فرمود:

24 Parle aux fils d'Israël, dis-leur: Lors de la septième lune, le premier jour de la lune sera pour vous un jour de repos, en souvenir des trompettes; ce jour sera parmi vous saint et solennel;

«این دستورها را به بنی‌اسرائیل بده: روز اول ماه هفتم هر سال، روز استراحت است و همهٔ قوم اسرائیل باید با شنیدن صدای شیپورها، برای عبادت جمع شوند.

25 Vous ne ferez aucune œuvre servile, et vous présenterez un holocauste au Seigneur.

در آن روز هدیه‌ای بر آتش به خداوند تقدیم کنید و هیچ کار دیگری انجام ندهید.»

26 Et le Seigneur parla à Moïse, disant:

خداوند به موسی فرمود:

27 Le dixième jour de la septième lune, c'est le jour de l'expiation, qui sera parmi vous saint et solennel, et vous humilierez vos âmes, et vous offrirez un holocauste au Seigneur.

«روز دهم ماه هفتم هر سال، روز کفاره است. در آن روز تمام قوم باید برای عبادت جمع شوند و روزه بگیرند و هدیه‌ای بر آتش به خداوند تقدیم کنند.

28 Vous ne ferez ce jour-là aucune œuvre servile, car c'est le jour de l'expiation destiné à effacer vos fautes devant le Seigneur votre Dieu.

در روز کفاره کار نکنید، زیرا روزی است که باید برای گناهان خود از یهوه خدایتان طلب آمرزش نمایید.

29 Toute âme qui ne s'humiliera point en elle-même ce jour-là, sera exterminée parmi son peuple.

هر شخصی که آن روز را در روزه به سر نبرد، از میان قوم خود منقطع خواهد شد.

30 Et toute âme qui, en ce jour-là, fera quelque œuvre servile, périra parmi son peuple.

من هر کسی را که در آن روز دست به هرگونه کاری بزند، از میان شما هلاک خواهم ساخت.

31 Vous ne ferez aucune œuvre; c'est une loi perpétuelle pour toutes vos générations, dans tous vos séjours.

32 Ce sera pour vous le sabbat des sabbats, et vous humilierez vos âmes; le neuvième jour, d'un soir à l'autre, vous célèbrerez ce sabbat.

از غروب روز نهم ماه هفتم تا غروب روز بعد، روز مخصوص کفاره است و باید در آن روز روزه بگیرید و استراحت کنید.»

33 Et le Seigneur parla à Moïse, disant:

خداوند به موسی فرمود:

34 Parle aux fils d'Israël, et dis-leur: Le quinzième jour de cette septième lune, c'est la solennité des tabernacles; elle durera sept jours consacrés au Seigneur.

«این دستورها را به بنی‌اسرائیل بده. روز پانزدهم ماه هفتم، عید سایبانها آغاز می‌شود و باید تا مدت هفت روز در حضور خداوند جشن گرفته شود.

35 Le premier jour sera saint et solennel; vous ne ferez aucune œuvre servile.

در روز اول تمامی قوم اسرائیل را برای عبادت جمع کنید و از کارهای معمول خود دست بکشید.

36 Pendant sept jours, vous offrirez des holocaustes au Seigneur, et le huitième jour sera parmi vous saint et solennel, et vous offrirez des holocaustes au Seigneur; c'est la fin, vous ne ferez aucune œuvre servile.

در هر هفت روز عید، هدیه‌ای بر آتش به خداوند تقدیم نمایید. در روز هشتم دوباره تمامی قوم را برای عبادت جمع کنید و هدیه‌ای بر آتش به خداوند تقدیم نمایید. این روز، آخرین روز عید است و نباید هیچ کاری انجام دهید.

37 Telles sont les fêtes du Seigneur, que vous appellerez saintes et solennelles, et dans lesquelles vous offrirez au Seigneur des hosties, des holocaustes, avec leurs oblations et leurs libations, chaque jour de fête.

«(این است اعیاد مقدّسی که در آنها باید تمامی قوم برای عبادت جمع شده، قربانیهای سوختنی، هدایای آردی، هدایای نوشیدنی و سایر قربانیها را بر آتش به خداوند تقدیم کنند.

38 Ce sera en outre des sabbats du Seigneur, et de vos dons ordinaires, et en outre de tous vos vœux, et des offrandes volontaires que vous ferez au Seigneur.

این اعیاد مقدّس غیر از روزهای مخصوص شَبّات است. هدایایی که در این اعیاد تقدیم می‌کنید غیر از هدایای روزانه، نذری و داوطلبانه‌ای است که به خداوند تقدیم می‌کنید.)

39 Ainsi, à commencer par le quinzième jour de cette septième lune, lorsque vous aurez recueilli tous les produits de la terre, vous célèbrerez, pendant sept jours, la fête du Seigneur; le premier jour, il y aura repos; le huitième jour, repos.

«از روز پانزدهم ماه هفتم که پایان برداشت محصول است، این عید هفت روزه را در حضور خداوند جشن بگیرید. به یاد داشته باشید که روزهای اول و آخر این عید، روزهای استراحت می‌باشند.

40 Et, le premier jour, vous prendrez des plus beaux fruits de vos arbres, des palmes de palmier, des rameaux d'arbres touffus, des branches de saule et des branches du gattilier qui borde les torrents, pour vous réjouir, devant le Seigneur votre Dieu, ces sept jours de l'année.

در روز اول، از درختان خود میوه‌های خوب بچینید و شاخه‌های نخل و شاخه‌های درختان پربرگ و شاخه‌های بید را گرفته با آنها سایبان درست کنید و هفت روز در حضور یهوه خدایتان شادی کنید.

41 C'est une loi perpétuelle en toutes vos générations; le septième mois vous célèbrerez cette fête.

برگزاری این عید هفت روزه در ماه هفتم برای خداوند، فریضه‌ای ابدی است که باید نسل اندر نسل انجام گیرد.

42 Pendant sept jours vous demeurerez sous des tentes; tout enfant d'Israël demeurera sous la tente;

در طول آن هفت روز همهٔ شما اسرائیلی‌ها باید در سایبانها به سر برید.

43 Afin que vos descendants sachent que j'ai fait demeurer sous des tentes les fils d'Israël, lorsque je les ai tirés de la terre d'Egypte: je suis le Seigneur votre Dieu.

هدف از این عید آن است که نسلهای شما بدانند هنگامی که من بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آوردم، آنها را در زیر سایبانها سکونت دادم. من خداوند، خدای شما هستم.»

44 Ainsi, Moïse apprit aux fils d'Israël les fêtes du Seigneur.

بدین ترتیب موسی قوانین اعیاد خداوند را به اطلاع قوم اسرائیل رسانید.