Job 9
1 Job reprenant dit:
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 En vérité je sais qu'il en est ainsi. Comment un mortel serait-il juste aux yeux du Seigneur?
“Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
3 Car si des hommes veulent aller avec Dieu en justice, il ne s'y prêtera pas; il ne voudra pas être contredit sur un seul point entre mille.
Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.
4 Lui seul est sage en ses pensées; il est fort, il est grand; qui donc s'est assez endurci pour lui résister?
O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?
5 Il lutte contre les montagnes et elles l'ignorent; il les bouleverse dans son courroux.
O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
6 Il ébranle dans ses fondements la terre que recouvre le ciel, et les colonnes qui la soutiennent sont chancelantes.
Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
7 Il parle au soleil, et le soleil ne se lève pas; il appose son scel sur les astres.
Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
8 C'est lui seul qui a tendu les cieux et qui marche sur la mer comme sur un sol affermi.
O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
9 Il a créé les Pléïades, et l'étoile du soir, et Arcture, et les constellations du Midi.
Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.
10 Il a fait une multitude innombrable de merveilles glorieuses et incompréhensibles.
Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
11 S'il a passé au-dessus de moi, je ne l'ai point vu; s'il a marché à mes côtés, je n'en ai rien su.
İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
12 Se détourne-t-il, qui le ramènera? qui osera lui dire: Que faites-vous?
Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
13 Seul il a dompté toute fureur, il a fait plier les monstres marins sous le ciel.
Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.
14 S'il m'écoutait, s'il jugeait mes arguments!
“Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?
15 Quand même je serais juste, il ne m'écouterait pas; je n'obtiendrais pas de lui un arrêt.
Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
16 Et si je ne l'avais invoqué et qu'il ne m'exauçât point, je ne pourrais croire qu'il eût entendu ma voix.
O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
17 Je crains qu'il ne me broie au moyen d'un tourbillon, car il amortit les ravages de mes plaies nombreuses.
O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
18 Il ne me laisse point reprendre haleine, après m'avoir rempli d'amertume,
Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
19 Et il prévaut par la force. Qui donc résisterait à la condamnation qu'il aurait prononcée?
Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?
20 Juste, ma bouche se trouvera dire des impiétés; irréprochable, je passerai pour criminel.
Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
21 Car, si j'ai péché, c'est dans l'ignorance de mon âme, et néanmoins la vie m'est ôtée.
“Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
22 Aussi j'ai dit: La colère détruit le riche et le grand.
Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
23 La mort qui les frappe soudain met à nu leur faiblesse; mais les justes sont tournés en dérision,
Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
24 Ils sont livrés aux mains des pervers, et le Seigneur a voilé le front des juges. Et si ce n'est pas lui qui est-ce donc?
Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?
25 Ma vie est plus rapide qu'un courrier; on ne s'est point placé sur son passage et on ne l'a pas vue.
“Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
26 Les navires laissent-ils une trace, ou l'aigle qui vole et cherche sa proie?
Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
27 Si je me dis: Cesse donc de parler; borne-toi à courber la tête et à gémir;
‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
28 Je tremble de tous mes membres, car je sais que vous ne me jugez point innocent.
Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
29 Ai-je donc commis quelque impiété? Mais pourquoi ne suis-je point mort?
Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
30 Lors même que je me serais lavé avec de la neige, et que des mains pures m'auraient purifié,
Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
31 Vous m'avez assez plongé dans la fange pour que ma robe m'ait souillé.
Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
32 Car vous n'êtes point comme moi un homme avec qui je puisse contester et comparaître en justice.
O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
33 Que n'existe-t-il pour nous un médiateur, qui écoute et qui prononce entre vous et moi?
Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
34 Détournez de moi votre verge; que l'effroi qu'elle m'inspire ne me trouble plus.
Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
35 Si je cesse de craindre je parlerai, car je ne le peux en l'état où je suis.
O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
