< Job 40 >

1 Et le Seigneur Dieu, continuant à parler à Job dit:
Anante Ra Anumzamo'a amanage huno Jopuna asami'ne,
2 Est-ce qu'il décline la justice du Tout-Puissant? Celui qui a adressé des reproches au Seigneur doit lui répondre.
Kagra hankavenentake Anumzamofona keha' rentenka nevunka, Agrira azeri fatgo hunaku nehampi? Ana hugahue hunka hanananagi, Nagrama kagenokama hanugenka, Nagri kerera, kenona hugahampi?
3 Et Job, reprenant, dit au Seigneur:
Anante Jopu'a amanage huno kenona Ra Anumzamofona hunte'ne,
4 Pourquoi m'obstinerais-je à contester? Je me tiens pour averti; j'ai osé blâmer le Seigneur, et j'ai ouï de telles paroles, moi qui ne suis rien! Que pourrais-je répliquer? Je n'ai plus qu'à me mettre la main sur la bouche.
Nagra amne zaga mani'noanki, inankna hu'na kagri kerera kenona hugahue? Nagra nzanteti nagira ruhamunki'na manigahue.
5 J'ai parlé une fois; je me garderai bien de parler encore.
Nagra ko rama'a nanekea hu'noanki'na, mago'enena keaga osugahue.
6 Et le Seigneur, continuant, dit à Job, à travers la nuée:
Hagi kagigagi zahomo'ene komo'ene huno efi Ra Anumzamo'a mani'neno, Jopuna amanage huno asami'ne,
7 Nullement, mais ceins-toi les reins comme un homme; je vais te questionner, tu me répondras.
Kagra vene'ne antahintahi erinka oti hankavetio. Na'ankure mago'a kagenoka hugahuanki, eri ama hunka kagra kenona hunanto.
8 Ne refuse pas mon jugement: crois-tu que j'aie conversé avec toi, sinon pour que tu apparaisses juste?
Kagra hanavetinka keaga hunka, nagri navu'navamo'a knare hu'ne hunka nehane. Hianagi nagrira huhaviza nehunka, Jopuga kagra'agura mani fatgo hu'na mani'noe hunka nehane.
9 Ton bras est-il le bras du Seigneur? ta voix est-elle comme son tonnerre?
Kagri hankavemo'a Anumzamo'na hankavegna hu'nefi? Kagrama kageru'ma nerankeno'a, Anumzamo'nama nageru'ma nerugeno monagema hianknara huno, kagri kagerumo'a monagea nehifi?
10 Revêts-toi de grandeur et de puissance; orne-toi d'honneur et de gloire.
Hagi kagra knare'ma hu'nesanunka, kukena hiaza hunka hihamu hanaveka'afi mani'nege'za, vahe'mo'za negage'za rankagi negami'za husga huganteho.
11 Envoie des anges dans ta colère, humilie tout orgueilleux.
Kagra krimpa ahe'zana atregeno eama nehaningenka, zamavufaga rama nehaza vahera zamazeri fenkami atro.
12 Eteins les vaines splendeurs, fais tomber soudain l'impie en pourriture.
Zamavufga rama nehaza vahera krimpa ahenezamantenka, uruha zamagege'za zamavufaga anteramiza maniho.
13 Cache les pécheurs ensemble sous la terre; couvre leurs fronts de honte.
Ana nehunka ana vahera kugusopafi asene zamantenka, fri vahe kumapi kina huzmanto.
14 Je confesserai alors que ta main peut sauver.
Jopuga anama hananke'na knare'za hane hu'na kagri kagia husga hugahue. Na'ankure kagrika'a hankavemo kaguvazigahie.
15 Mais vois auprès de toi les bêtes fauves; elles se repaissent d'herbe comme les bœufs.
Hagi kagri'ma tro hu'noa zama hu'na hanavenentake tusizaga hipopotamosiema nehaza afi zaga tro huntogeno mani'neno bulimakao afu'mo'ma trazama nenea zama huno trazama neneana ko.
16 La vigueur de la bête est dans ses reins; sa force dans ses entrailles.
Ana zagamofo amagenafima me'neno hihamuma nemia ame'a negenka, amurugufima me'neno hankavema nemia ame'a ko.
17 Elle dresse sa queue comme un cyprès; ses nerfs sont liés entre eux.
Ana zagamofo risonamo'a sida zafamo'ma hiaza huno hankavenentake hu'ne. Hagi agia zampima me'nea ame'amo'a magopi eri tru hutere hu'neankino tusi hankaveti'ne.
18 Ses côtes sont des côtes d'airain; son échine est de fer fondu.
Ana hipopotamosimofo zaferinamo'a bronsireti'ma tro'ma hu'naza paipugna higeno, agia zampi zaferinamo'a aini zafagna hu'ne.
19 Elle est le commencement de l'œuvre du Seigneur, créée pour être raillée par les anges.
Anumzamo'na mago'a zaga kfama tro'ma huzmante'nofintira hipopotamosimo'a maka ruzamagatere'ne. Ana hu'neankino tro'ma hunte'nesimoke, ahesnigeno frigahie.
20 Lorsqu'elle a gravi sur les cimes des monts, elle a réjoui les quadrupèdes dans le Tartare.
Hagi agona ramimpima afi zaga kfamo'zama zokago'ma nerazafi, hipopotamosimo'ma nenea trazamo'a hageno marenerie.
21 Elle se couche sous toute sorte d'arbre; auprès du papyrus, de l'herbe ou du roseau.
Nerga asinagna traza lotusine, uha'enema tirupima nehaga'a trazamofo agafafi frakino nemase.
22 L'ombre des grands rameaux la couvre, ou les jeunes tiges des champs.
Tinkenare'ma hageno mareneria trazanku'ma lotusiema nehaza trazampi freno mase'negeno, tona'mo reso huntegeno nemanie.
23 Vienne le flux de la mer, elle ne le sentira pas; elle ne craint rien; le Jourdain même se briserait sur sa gueule.
Hagi tusi avunema anteno hageno ea tinkura korora nosuno, Jodani timo'enema hageno ankena regama varehiramino ea zanku'enena korora nosie.
24 D'un coup d'œil elle réprimera son choc; pris au piège, il frémira jusqu'en ses narines.
Hagi avunteno mani'neno kvama hu'nesnia vahe'mo'a aze'origahie. Ana nehuno agonagampina nofitetira renteno avazu huno ovugahie.

< Job 40 >