Job 39
1 Sais-tu le temps où la gazelle des rochers met bas? As-tu observé les biches dans les douleurs de l'enfantement?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 As-tu compté les mois de leur portée? les as-tu délivrées dans les maux?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Est-ce grâce à toi qu'elles nourrissent leurs petits sans crainte? as-tu effacé toutes leurs douleurs?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Leurs petits les abandonneront; ils multiplieront leur espèce; ils s'éloigneront et ne reviendront jamais.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 De qui l'âne sauvage tient-il sa liberté? Qui a détaché ses liens?
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 J'ai préparé sa nourriture dans le désert, et sa demeure dans la contrée saumâtre et stérile.
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Il se raille de la foule qui peuple les cités; il n'entend jamais les reproches du collecteur.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Il met tous ses soins à examiner les pâturages des montagnes, et il vit de toutes sortes d'herbes.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 La licorne se prêtera-t-elle à te servir; couchera-t-elle jamais en ton étable?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Pourras-tu l'attacher au joug et lui faire creuser les sillons de tes champs?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Te fieras-tu à elle à cause de sa force, et la chargeras-tu de tes travaux?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Croiras-tu qu'elle te rende tes semailles; les fera-t-elle rentrer en ton aire?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 La plume naissante de l'autruche ramassera-t-elle du limon comme celle du canard?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Elle pond dans le sable, et ne couve pas ses œufs autrement qu'en les couvrant d'une motte de terre
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 Elle oublie que le passant les dispersera et que les bêtes fauves les fouleront aux pieds.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Elle traite durement ses petits comme s'ils ne lui appartenaient pas; elle a souffert vainement sans regret ni crainte,
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Parce que Dieu chez elle a fait taire la sagesse, et ne lui a pas accordé sa part d'intelligence.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 A l'occasion elle prendra son essor; elle raillera le cheval et le cavalier.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Est-ce toi qui as donné au cheval sa vigueur; est-ce par toi que sa crinière effraye
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 L'as-tu armé de ses moyens de défense; as-tu fait naître l'audace en son sein?
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Il imprime son sabot dans le sol et s'enorgueillit; il s'élance en sa force à travers la campagne.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 La lutte avec un roi le réjouit; il ne se détourne pas du fer.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 L'arc et l'épée se glorifient s'ils l'atteignent.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 En son courroux il détruirait la terre, et il n'est docile qu'au signal de la trompette.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 S'il l'entend, il dit: Bien; il flaire de loin la bataille, et il le fait voir par ses courbettes et ses hennissements.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Est-ce ta science qui a dressé l'épervier? Lui as-tu appris à déployer ses ailes, à se balancer immobile et à regarder le midi?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Est-ce à ton commandement que l'aigle élève son vol, et que le vautour passe la nuit perché au-dessus de ses petits,
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Sur la pointe d'une roche, au fond de sa retraite?
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 En s'y tenant il cherche sa pâture; ses yeux voient au loin.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Il souille de sang sa couvée, et, partout où il y a des cadavres, il les découvre.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
