Job 37
1 Ces réflexions ont troublé mon cœur, et il s'est écoulé hors de son enveloppe.
A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
2 Ecoute les accents de la colère du Seigneur; songe à tout ce qui sortira de sa bouche.
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
3 Il règne sur tout ce que le ciel recouvre, et sa lumière s'étend sur les ailes de la terre.
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
4 Des voix s'élèveront derrière lui, elles se récrieront avec insolence; elles ne changeront pas ceux qui le servent, parce qu'ils l'auront compris.
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
5 Le Tout-Puissant fera retentir son tonnerre; il proclamera ses merveilles; car il a fait de grandes choses qui nous sont inconnues.
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
6 Il commande à la neige de tomber sur les champs; il règle l'hiver, la pluie, les tempêtes et les inondations qui signalent sa puissance.
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
7 Il appose son scel sur la main de l'homme, afin que chacun connaisse sa propre faiblesse.
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
8 Les bêtes fauves sont entrées en l'asile de l'homme; elles se sont reposées sur sa couche.
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
9 Les douleurs envahissent ses chambres les plus retirées; elles naissent au plus profond de son âme.
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
10 Le Tout-Puissant de son souffle répand la froidure; il dispose de l'eau comme il lui plaît.
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
11 La nuée enveloppe aussi son élu, mais sa lumière la dissipe.
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
12 Et lui-même contourne selon sa volonté le cercle des travaux humains. Tout ce qu'il leur a prescrit,
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
13 Tout ce qu'il a réglé sur la terre le manifestera, et les champs, et les plantes, et sa miséricorde.
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
14 Recueille tout ce que j'ai dit, Job; contiens-toi, et ne perds pas de vue la puissance du Seigneur.
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
15 Nous savons que Dieu, avant de créer les êtres, a séparé la lumière des ténèbres.
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
16 Il prévoit la dispersion des nuages et la chute des méchants.
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
17 Ta robe te tient chaud: c'est qu'il fait régner le calme sur la terre.
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
18 S'il te protège, tu consolideras ce qui tombe de vétusté; les choses les plus fortes, sans lui, sont comme la vision de l'onde qui s'écoule.
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
19 C'est pourquoi, apprends-le-moi, que lui dirons-nous? Cessons nos longs discours.
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
20 Est-ce qu'il n'y a pas le livre ou bien le scribe, afin qu'étant homme je sache garder le silence?
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
21 La lumière n'est pas visible pour tous; la lèpre blanche s'attache aux vieux édifices, semblable à la faible lueur que Dieu répand sur les nuées.
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
22 L'aquilon amène des nuages éclatants comme l'or; ils ont la splendeur et la gloire
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
23 Du Tout-Puissant, et nous ne connaissons aucun vent qui lui soit semblable pour la force. Le souverain juge des choses justes croit-il devoir lui prêter la moindre attention?
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
24 Aussi les hommes craindront Dieu; les sages en leur cœur auront crainte devant lui.
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
