Job 37
1 Ces réflexions ont troublé mon cœur, et il s'est écoulé hors de son enveloppe.
Ja, hierover siddert mijn hart, En springt op van zijn plaats.
2 Ecoute les accents de la colère du Seigneur; songe à tout ce qui sortira de sa bouche.
Hoort, hoort het bulderen van zijn stem, Het gebrom, dat komt uit zijn mond.
3 Il règne sur tout ce que le ciel recouvre, et sa lumière s'étend sur les ailes de la terre.
Langs heel de hemel slingert Hij zijn bliksem, En tot de grenzen der aarde.
4 Des voix s'élèveront derrière lui, elles se récrieront avec insolence; elles ne changeront pas ceux qui le servent, parce qu'ils l'auront compris.
Zijn stem gromt achter Hem aan, Hij dondert met zijn machtige kreet; Hij houdt de bliksem niet terug, Wanneer zijn stem zich laat horen.
5 Le Tout-Puissant fera retentir son tonnerre; il proclamera ses merveilles; car il a fait de grandes choses qui nous sont inconnues.
Maar ook wonderen wrocht God door zijn stem, Doet grote, onbegrijpelijke dingen!
6 Il commande à la neige de tomber sur les champs; il règle l'hiver, la pluie, les tempêtes et les inondations qui signalent sa puissance.
Hij spreekt tot de sneeuw: Val op aarde neer; Tot de regenstromen: Weest hevig!
7 Il appose son scel sur la main de l'homme, afin que chacun connaisse sa propre faiblesse.
Dan sluit Hij alle mensen op, Opdat ieder sterveling zijn werk erkent;
8 Les bêtes fauves sont entrées en l'asile de l'homme; elles se sont reposées sur sa couche.
Ook de dieren zoeken hun schuilplaats op, En leggen zich neer in hun holen.
9 Les douleurs envahissent ses chambres les plus retirées; elles naissent au plus profond de son âme.
Uit zijn kamer komt de wervelwind, Uit zijn voorraadschuren de koude;
10 Le Tout-Puissant de son souffle répand la froidure; il dispose de l'eau comme il lui plaît.
Door de adem Gods wordt het ijs gestolten, De watervlakte in boeien gelegd;
11 La nuée enveloppe aussi son élu, mais sa lumière la dissipe.
Het zwerk belaadt Hij met dampen, En spreidt zijn lichtende wolken uit.
12 Et lui-même contourne selon sa volonté le cercle des travaux humains. Tout ce qu'il leur a prescrit,
Ze zweven naar alle kanten rond, En gaan, zoals Hij het beschikt, Om te volbrengen, wat Hij hun gebiedt, Op de oppervlakte der aarde:
13 Tout ce qu'il a réglé sur la terre le manifestera, et les champs, et les plantes, et sa miséricorde.
Is het tot straf, ze volbrengen zijn wil; Is het tot zegen, ze voeren hem uit.
14 Recueille tout ce que j'ai dit, Job; contiens-toi, et ne perds pas de vue la puissance du Seigneur.
Job, schenk er uw aandacht aan, Houd op, en let op Gods wonderen!
15 Nous savons que Dieu, avant de créer les êtres, a séparé la lumière des ténèbres.
Begrijpt ge, hoe God ze gebiedt, En het licht van zijn wolken doet flitsen;
16 Il prévoit la dispersion des nuages et la chute des méchants.
Begrijpt ge iets van het zweven der wolken, Van de wonderwerken van den Alwetende?
17 Ta robe te tient chaud: c'est qu'il fait régner le calme sur la terre.
Gij, wiens kleren te warm zijn, Als de aarde amechtig van de zuidenwind ligt:
18 S'il te protège, tu consolideras ce qui tombe de vétusté; les choses les plus fortes, sans lui, sont comme la vision de l'onde qui s'écoule.
Kunt gij, evenals Hij, het zwerk tot een uitspansel strijken, Vast als een spiegel van gegoten metaal?
19 C'est pourquoi, apprends-le-moi, que lui dirons-nous? Cessons nos longs discours.
Laat mij weten, wat wij Hem zullen zeggen, Wij, die door de duisternis hulpeloos staan!
20 Est-ce qu'il n'y a pas le livre ou bien le scribe, afin qu'étant homme je sache garder le silence?
Zal deze wijken wanneer ik het zeg; Worden weggevaagd, als de mens het beveelt?
21 La lumière n'est pas visible pour tous; la lèpre blanche s'attache aux vieux édifices, semblable à la faible lueur que Dieu répand sur les nuées.
Neen, thans aanschouwt men geen licht, Het is door de wolken verduisterd; Maar een wind steekt op, en bezemt ze weg:
22 L'aquilon amène des nuages éclatants comme l'or; ils ont la splendeur et la gloire
En uit het Noorden breekt de goudglans door! God is van ontzagwekkende luister omringd:
23 Du Tout-Puissant, et nous ne connaissons aucun vent qui lui soit semblable pour la force. Le souverain juge des choses justes croit-il devoir lui prêter la moindre attention?
Wij dringen dus niet tot den Almachtige door! Hij is groot in kracht en gerechtigheid; Hij is de Heer van het recht, die nimmer verdrukt!
24 Aussi les hommes craindront Dieu; les sages en leur cœur auront crainte devant lui.
Daarom moeten de mensen Hem vrezen, Doorgronden Hem al de wijzen niet!
