Job 32
1 Et les trois amis de Job s'abstinrent de lui répondre; car Job était juste devant eux.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Et Elihou, fils de Barachiel le Buzite, de la famille de Ram en la terre de Hus, se courrouça; il entra contre Job dans une violente colère, parce qu'il s'était présenté comme juste devant le Seigneur.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Et il ne fut pas moins irrité contre les trois amis, parce qu'ils ne pouvaient répondre rien qui confondit Job après l'avoir jugé coupable.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Et Elihou hésitait à répliquer à Job, car les trois hommes étaient plus avancés que lui en âge.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 Mais lorsqu'il vit que nulle réponse ne sortait de leur bouche, il s'emporta;
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Et prenant la parole, il dit: Je suis le plus jeune, vous êtes mes anciens; j'ai donc gardé le silence, craignant de vous déclarer ce que je sais,
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 Et je me suis dit: Il n'est point temps de parler; c'est le nombre des années qui donne la sagesse.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 Mais l'esprit réside parmi les mortels et le souffle du Tout-Puissant seul les instruit.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 Les anciens ne sont point sages, les vieillards ne savent point juger.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Aussi je me décide; écoutez-moi et je vais vous déclarer ce que je sais.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Soyez attentifs, je ne cesserai pas que vous n'ayez apprécié mes raisons,
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Et que je ne sois d'accord avec vous; je n'ai point fait de reproches à Job; celui qui le réfutait était l'un de vous.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Je ne voulais pas vous donner occasion de dire: Nous sommes attachés au Seigneur et nous avons trouvé la sagesse.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Et vous avez permis à cet homme de tenir un pareil langage!
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 Ils ont été frappés de stupeur; ils n'ont rien trouvé à répondre; ils ont annulé leurs propres arguments.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 J'ai attendu; je n'ai dit mot; je les ai vus demeurer immobiles sans répliquer.
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 Et Elihou, continuant, s'écria: Eh bien! je parlerai.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 Car je suis plein de mon sujet; l'esprit en mon sein me consume.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Ma poitrine est comme une outre où fermente du vin nouveau; elle ressemble à un soufflet de forge qui éclate.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 Je parlerai tant que mes lèvres pourront s'ouvrir.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Il n'est point d'homme devant qui j'aie la moindre timidité; il n'est point de mortel qui m'émeuve;
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 Il n'est point de front qui m'impose; s'il en est, que les vers me dévorent.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
