Job 27

1 Et Job, ajoutant à ce préambule, dit:

Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 Vive le Seigneur qui m'a ainsi jugé, le Tout-Puissant qui a rempli mon âme d'amertume!

Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

3 Aussi longtemps que je conserverai le souffle, que l'esprit divin résidera en moi,

Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

4 Mes lèvres ne laisseront échapper aucune parole déréglée; mon âme ne concevra aucune pensée inique.

Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

5 Dieu me garde jusqu'à la mort de vous croire justes; je ne cesserai pas de protester de mon innocence.

Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

6 Je ne me suis jamais écarté de l'amour de la justice; ma conscience ne me dit pas que j'aie rien fait de mal.

Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

7 Puissent donc ceux qui me haïssent être renversés comme des impies! puissent ceux qui s'élèvent contre moi périr comme des pervers!

Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

8 Car quelle peut être l'espérance de l'impie dans ses entreprises? S'est- il appuyé sur le Seigneur pour réussir?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

9 Dieu exaucerait-il sa prière? Et aux jours de l'adversité

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

10 Oserait-il s'adresser librement au Seigneur? S'il l'invoquait, serait-il écouté?

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

11 Mais je vais vous apprendre ce que tient en sa main le Seigneur, ce que le Tout-Puissant a auprès de lui; je ne dirai rien que de véritable.

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

12 Et ne le savez-vous pas, vous qui prononcez vainement des choses vaines?

Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

13 Voici le sort que le Seigneur réserve aux impies; voici la part que le Tout-Puissant fera aux grands de la terre.

Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

14 Si les fils de l'impie sont nombreux, ils périront par l'épée; s'ils arrivent à l'âge d'homme, ils seront des mendiants.

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

15 Ceux des siens qui lui survivront auront comme lui une mort funeste; nul pour sa veuve n'aura de commisération.

Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

16 S'il a amassé de l'argent comme des monceaux de terre, et de l'or comme des tas d'argile,

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

17 Les justes se les approprieront; les hommes sincères vivront de ses richesses.

Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

18 Car sa famille aura disparu comme des vermisseaux, comme des toiles d'araignées.

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

19 Il s'est couché riche et il touchait à sa fin; il a ouvert les yeux et déjà il n'est plus.

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

20 Les douleurs ont accouru sur lui comme un torrent; la nuit il a été surpris par un tourbillon.

Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

21 Le vent brûlant le saisira et l'enlèvera de sa maison comme la paille qu'à séparée le vanneur.

Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

22 Et il l'accablera sans lui faire grâce, quelque effort qu'il fasse pour échapper à ses atteintes.

Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

23 Et il frappera à coups redoublés; et, en sifflant il le chassera de la ville qu'il habitait.

Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.