Job 21

1 Or Job reprenant dit:

Ijob respondis kaj diris:

2 Ecoutez, écoutez mes raisonnements, afin que de telles consolations me soient épargnées.

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

3 Dussiez-vous me maudire je parlerai, ensuite vous ne rirez plus de moi.

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

4 Qu'y a-t-il? Mes reproches s'adressent-il à un homme? Et pourquoi donc contiendrais-je ma colère?

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

5 Lorsque vous m'aurez examiné à fond vous serez saisis de surprise, et de vous mains vous vous frapperez les joues.

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

6 Car si je recueille mes souvenirs, je n'ai eu que zèle pur, et les douleurs affligent mes chairs.

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

7 Pourquoi les impies vivent-ils, et vieillissent-ils au sein de la richesse?

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

8 Leur famille est selon leur âme, ils ont leurs enfants sous les yeux.

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

9 Leurs maisons prospèrent, on n'y ressent aucune crainte, car le fouet du Seigneur n'est point dirigé contre eux.

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

10 Pas d'avortement parmi leurs génisses, leurs bêtes pleines portent sans mal; et, à terme, elles mettent bas leurs fruits.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

11 Leurs menus troupeaux ne diminuent jamais, et leurs enfants dansent

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

12 Au son de la harpe et de la cithare, et ils se complaisent au chant des cantiques.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

13 Leur vie s'est écoulée au milieu des biens, et ils se sont endormis dans le repos du sépulcre. (Sheol h7585)

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente. (Sheol h7585)

14 Cependant ils ont dit au Seigneur: Détournez-vous de nous; nous n'avons que faire de connaître vos voies.

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

15 Qu'est-ce donc que le Tout-Puissant pour que nous le servions? Qu'est-il besoin que nous allions au devant de lui?

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

16 Leurs mains sont pleines de richesses, et le Seigneur ne surveille pas les œuvres des impies.

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

17 Il est vrai qu'il advient aussi que leur lampe s'éteigne; ils essuient des catastrophes; des douleurs leur sont envoyées par la colère de Dieu.

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

18 Ils seront alors comme de la paille que le vent emporte, ou comme le tourbillon de poussière qu'une tempête fait voler.

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

19 Que les richesses du méchant échappent à ses fils; le Seigneur le rétribuera et il saura pourquoi.

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

20 Que ses yeux voient sa propre immolation; qu'il ne soit pas épargné par le Seigneur.

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

21 Car la volonté de Dieu est avec lui dans sa maison, et son nombre de mois lui a été compté.

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

22 Le Seigneur n'et-il pas le seul qui distribue l'intelligence et le savoir? Seul il juge les scélérats.

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

23 Tel mourra dans la plénitude de son innocence, complètement heureux et bien portant;

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

24 Les entrailles pleines de graisse et regorgeant de mœlle.

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

25 Un autre finit en l'amertume de son âme, sans avoir jamais rien mangé de bon.

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

26 Ils dorment ensemble sous la terre; la pourriture les enveloppe.

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

27 Je sais votre hardiesse à m'accuser.

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

28 Ainsi vous demanderez: Où donc est la maison du chef? qu'est devenue la tente qui abritait des criminels?

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

29 Interrogez les voyageurs et ne faussez pas leurs témoignages.

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

30 Ils vous diront que le fardeau du méchant est allégé le jour de sa perte; on l'en déchargera tout à fait le jour de la colère du Seigneur.

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

31 Qui donc lui montrera en face ses voies et ce qu'il a fait? Qui se chargera de le punir?

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

32 On le portera au lieu des sépultures, et il a veillé lui-même à la construction de sa tombe.

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

33 Sa présence réjouit jusqu'aux cailloux du torrent; chacun se fait un devoir de le suivre, et il est précédé d'une foule innombrable.

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

34 Comment donc me consolez-vous en vain? Car vous n'avez nullement adouci mes maux.

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?