Job 19

1 Et Job reprenant dit:

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 Jusqu'à quand fatiguerez-vous mon âme et me tuerez-vous de vos discours?

تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟

3 Sachez seulement que le Seigneur m'a traité de la sorte. Persuadez-moi, et ne vous attachez pas tant à me faire honte.

پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید.

4 En vérité, j'ai sans doute failli; l'erreur réside avec moi. Dis-moi donc quelque chose que j'ignore, sans quoi je m'égarerai en mes réponses, et elles manqueront d'à propos.

اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟

5 Cessez, car vous vous grandissez pour m'assaillir, et vous m'accablez d'outrages.

شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید،

6 Mais ne perdez donc pas de vue que c'est le Seigneur qui m'a troublé, et qu'il a élevé contre moi ses murailles.

در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است.

7 De vos injures je ne ferais que rire, et je ne dirais mot; quand je crierais, je n'obtiendrais pas de jugement.

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد.

8 Mais des remparts m'étreignent et je ne puis les traverser, et l'obscurité règne devant moi.

خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است.

9 Le Seigneur m'a ravi toute gloire, il a ôté la couronne que je portais sur la tête.

او عزت و فخر را از من گرفته

10 Il m'a tiraillé dans tous les sens et j'ai succombé; il a abattu comme un arbre toute mon espérance.

و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.

11 Il a déployé contre moi une colère terrible; il m'a regardé comme un ennemi.

خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد.

12 Ses épreuves me sont venues toutes ensemble; ses embuscades étaient placées sur toutes mes voies.

لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند.

13 Mes frères se sont éloignés; ils m'ont préféré des inconnus; mes amis n'ont eu aucune compassion.

برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند.

14 Mes plus proches m'ont laissé sans soins; et ceux qui savaient mon nom l'ont oublié.

بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند.

15 Mes voisins, les servantes de ma maison; je suis un étranger pour eux.

اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام.

16 J'ai appelé mon serviteur, il n'est point venu; ma bouche est devenue suppliante.

خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد.

17 J'ai imploré ma femme, j'ai demandé les fils de mes concubines en les flattant,

نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند.

18 Ils m'ont répudié pour toujours; si je me relève, ils se récrient contre moi.

بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند.

19 J'ai été pour eux un objet d'horreur pour ceux qui m'ont vu; j'ai pour ennemis ceux que j'avais aimés.

حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند.

20 Mes chairs sous ma peau pourrissent, mes os sont entre les dents qui les rongent.

از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام.

21 Ayez pitié de moi, ayez pitié de moi, ô mes amis, car c'est la main du Seigneur qui m'a touché.

آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است.

22 Pourquoi me poursuivez-vous comme me poursuit le Seigneur? Voulez-vous vous repaître de ma chair?

چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟

23 Qui donc écrira mes plaintes pour les déposer en un livre impérissable?

ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم.

24 Qui les gravera au burin sur la pierre ou le plomb?

25 Car je sais que de toute éternité existe celui qui doit me délivrer, et sur la terre

اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛

26 Faire revivre ma peau pour que je jouisse de ces choses...car c'est le Seigneur qui a fait ces choses

و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید!

27 Qu'en moi-même je sais; que mon œil a vues, et non l'œil d'autrui; et qui déjà sont accomplies en mon sein.

من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی!

28 Et si vous dites: Quel langage tiendrons-nous devant lui? quel sujet de discours trouverons-nous en sa personne?

چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟

29 Prenez garde aux choses cachées; songez que la colère tombera aussi sur les méchants; et alors ils sentiront où est la matière dont ils sont formés.

از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد.