Job 17
1 Je péris emporté par une tempête; j'aspire à la tombe et je n'y puis arriver.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Je péris dans mon affliction; et vous, Seigneur, qu'avez-vous fait?
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Des étrangers m'ont enlevé mes richesses: Quel est cet homme? qu'il soit enchaîné par ma main.
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Vous avez rendu leur cœur inaccessible à la raison; gardez-vous de les glorifier.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Cet homme n'a rien à dire à ses amis que des méchancetés; et ses yeux ont fondu en larmes à cause de ses fils.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 O mon Dieu, vous avez fait de moi la fable des nations; je suis devenu pour elles un objet de risée.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 La colère alors a séché mes pleurs, et j'ai été vivement assiégé de toutes parts.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Les gens sincères à cause de moi sont saisis de surprise, ils s'écrient: Puisse le juste s'élever au-dessus du méchant!
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Que le fidèle persévère dans sa voie, que l'homme dont les mains sont pures prenne courage.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Et vous tous approchez, écoutez-moi, je ne trouve point la vérité en vous.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 J'ai passé mes jours à murmurer, et toutes les parties de mon cœur ont été déchirées.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 J'ai confondu la nuit avec le jour; la lumière avec l'obscurité.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
13 Tout ce que j'ai à attendre, c'est la terre pour demeure; ma couche est déjà étendue dans les ténèbres. (Sheol h7585)
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 J'ai surnommé la mort mon père; ma mère et ma sœur, c'est la pourriture.
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Où est donc mon espoir? quels sont les biens que je verrai?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
