Job 15

1 Et Eliphaz le Thémanite répondant dit:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

2 Est-il sage celui qui, rempli d'amertume, s'exprimera comme si l'esprit d'intelligence l'inspirait,

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

3 En exhalant des plaintes inconvenantes et des discours inutiles?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

4 N'as-tu pas répudié toute crainte pour un tenir un tel langage devant le Seigneur?

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

5 Tu es coupable en ces mots de ta bouche; tu n'as point apprécié ceux des hommes capables.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

6 C'est ta bouche qui t'accuse, et non moi; tes lèvres portent témoignage contre toi.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

7 Qu'y a-t-il? Es-tu le premier mortel qui ait existé? As-tu été produit avant les montagnes?

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

8 As-tu entendu le Seigneur commander; Dieu t'a-t-il admis en ses conseils; la sagesse réside-t-elle en toi?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

9 Que sais-tu que nous ne sachions; que comprends-tu que nous ne comprenions?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

10 L'un de nous est un vieillard plus chargé de jours que ne l'a été ton père.

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

11 Tu as été châtié faiblement à cause des péchés que tu as commis, et tes paroles sont superbes et hautaines.

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

12 Qu'a donc osé ton cœur et sur qui as-tu porté les yeux,

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

13 Pour que tu t'emportes à ce point devant le Seigneur et que tu laisses de telle paroles sortir de ta bouche?

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

14 Qui donc, étant mortel, sera irréprochable? Qui donc étant né de la femme, sera semblable au Juste?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

15 Puisque Dieu n'a pas confiance en ses saints et que devant lui le ciel n'est pas pur,

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

16 Souffre donc qu'il considère comme impur et profane l'homme qui boit l'iniquité à pleines coupes.

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

17 Je vais te dire, écoute-moi, je vais te révéler ce que j'ai vu,

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

18 Ce que rapportent les sages, ce qu'ils avaient appris de leurs pères,

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

19 Les sages à qui seuls la terre a été donnée et que jamais l'étranger n'a assaillis:

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

20 Les jours de l'impie se passent dans l'inquiétude; ceux du puissant de la terre sont comptés.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

21 Il s'effraye des bruits que son oreille recueille, et lorsqu'il croit jouir d'un moment de paix, sa catastrophe est prochaine.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

22 Qu'il ne s'imagine pas revenir des ténèbres; car déjà il est livré à des mains de fer.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

23 Il est réservé à rassasier les vautours; il n'ignore pas lui-même qu'il attend sa chute; le sombre jour est près de l'emporter.

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

24 La nécessité, l'affliction vont le saisir et tomber sur lui, comme un chef de guerre qui combat au premier rang.

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

25 Car il s'est attaqué au Fort; il a levé la tête avec orgueil devant le Seigneur.

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

26 Il a couru contre Dieu l'outrage à la bouche, le dos couvert d'un épais bouclier.

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

27 L'embonpoint gonflait son visage, et son ventre engraissé descendait sur ses cuisses.

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

28 Puisse-t-il passer les nuits dans des villes désertes et se loger en des demeures inhabitées; que d'autres emportent ce que les siens auront préparé.

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

29 Qu'il n'ajoute pas à ses richesses; qu'il ne lui reste rien de ce qu'il possède; qu'il ne projette plus d'ombre sur la terre.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

30 Qu'il n'échappe pas à l'obscurité, que le vent flétrisse ses bourgeons et que ses fleurs tombent.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

31 Qu'il ne s'imagine pas pouvoir subsister, car il ne réalisera que des choses vaines.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

32 Sa récolte sera détruite avant la maturité; ses arbustes ne grossiront pas.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

33 Qu'il soit cueilli comme un raisin vert; qu'il sèche comme une fleur d'olivier.

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

34 Car la mort porte témoignage contre l'impie; et le feu brûlera les demeures de ceux qui se laissent gagner par les présents.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

35 La race des pervers ne concevra que des douleurs, elle n'enfantera que de vanités, et le seul fruit de ses entrailles sera la fraude.

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.