Job 13

1 Voilà ce que mon œil a vu et ce qu'a entendu mon oreille.

من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.

2 Tout ce que vous savez je le sais, et, non plus que vous, je ne manque d'intelligence.

3 Je parlerai donc au Seigneur; je me plaindrai devant lui, s'il ne s'y oppose pas.

ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.

4 Vous êtes des médecins iniques, et il y a des remèdes pour tous les maux.

و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.

5 Que n'avez-vous gardé le silence? la sagesse vous viendrait.

اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.

6 Ecoutez les reproches de ma bouche; recueillez le jugement que prononcent mes lèvres.

حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.

7 N'est-ce pas devant le Seigneur que vous avez discouru et que vous avez dit des mensonges?

آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟

8 Obéissez-vous à ses ordres? Non, vous vous étiez de vous-mêmes constitués juges.

می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟

9 C'est bien, s'il suit vos traces; et si, en tout ce que vous avez fait, vous vous êtes conformés à sa pensée,

10 Il ne vous adressera pas le moindre blâme. Mais si, en secret, vous avez eu égard aux apparences,

بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.

11 Est-ce que son tourbillon ne vous enlèvera pas? L'épouvante qu'il répand tombera sur vous.

آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟

12 Votre orgueil se dispersera comme de la cendre; votre corps sera comme de la boue.

بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.

13 Ne m'interrompez pas; laissez-moi dire, et mon courroux se calmera.

حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!

14 Je prendrai, avec mes dents, ma chair, et je mettrai mon âme sur ma main.

بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.

15 Quand même le Tout-Puissant m'accablerait, puisque aussi bien il a commencé, je ne laisserais pas de parler et de me plaindre devant lui.

اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

16 C'est de là que viendra mon salut; car Dieu n'entendra de ma bouche aucune parole artificieuse.

من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.

17 Ecoutez, écoutez mes raisonnements, car je me dévoilerai à vous qui me prêtez l'oreille.

حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.

18 Me voici près du jugement, et je sens que je serai reconnu juste.

دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»

19 Car quel est celui qui comparaîtra avec moi devant le juge, pour que maintenant je me taise et que je déserte ma cause?

کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.

20 Que deux choses mes soient accordées; alors, ô mon Dieu, je ne me cacherai point de vous.

ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:

21 Détournez votre main qui me frappe; délivrez-moi de la crainte que vous inspirez.

مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.

22 Ensuite, appelez ma cause, et j'accourrai; accusez-moi, je ne vous ferai pas attendre ma défense.

آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.

23 Quels sont mes péchés et mes dérèglements? Apprenez-moi quels ils sont?

حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.

24 D'où vient que vous vous dérobez à mes regards? Montrez-moi le chemin qui mène à vous.

چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

25 Ne me considérez-vous pas comme un adversaire semblable à la feuille desséchée que le moindre souffle emporte, ou au brin d'herbe fanée qu'entraîne le vent?

آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟

26 Et vous avez enregistré ce que je puis avoir fait de mal; et vous m'avez tenu compte des péchés de mon enfance.

تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.

27 Vous avez mis mes pieds en des entraves; vous avez observé toutes mes œuvres; vous avez cherché l'empreinte de tous mes pas.

مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.

28 Et je suis déjà comme une vieille outre, comme un manteau mangé des vers.