Job 12
1 Et Job reprenant dit:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Après tout vous êtes des hommes; est-ce qu'avec vous la sagesse périra?
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Et moi, j'ai comme vous un cœur.
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Oui, un homme juste et irréprochable a été livré à la raillerie.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Au temps marqué, il devait périr par des mains étrangères; des gens iniques étaient prêts à mettre sa maison au pillage;
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 toutefois que personne ne croie pouvoir faire du mal, puis être rétribué comme l'innocent. Tous ceux qui irritent le Seigneur ne sont pas soudain recherchés.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Interroge les bêtes des champs et elles te parleront; questionne les oiseaux du ciel et ils t'instruiront.
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Raconte tout à la terre, sans rien omettre, et elle te répondra; les poissons de la mer te mettront pareillement sur la voie.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Qui donc ne reconnaît en tous les êtres que la main du Seigneur les a créés?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 N'a-t-il pas en sa main la vie de tout ce qui existe et le souffle de tout homme?
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 L'oreille discerne les paroles; le gosier goûte les aliments.
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 La sagesse est le fruit de bien du temps; la science est le fruit de bien des existences.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 Toute force, toute sagesse viennent de Dieu; lui seul a l'intelligence et la volonté.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 S'il a démoli, qui rebâtira? S'il a enfermé les hommes qui ouvrira?
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 S'il retient les eaux, la terre se dessèche; s'il les lance toutes à la fois, il la bouleverse et la perd.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 Toute force, toute puissance viennent de Dieu; lui seul a l'intelligence et le savoir.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 C'est lui qui conduit en captivité les conseillers des peuples; et il trouble l'esprit des juges de la terre.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Il place les rois sur leurs trônes; il serre la ceinture de leurs reins.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 Il fait d'un prêtre un captif; il renverse les grands des empires.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Il modifie à propos le langage des fidèles; il connaît la pensée des anciens.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Il répand la honte sur les chefs; il guérit les humbles.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 Il dévoile l'abîme des ténèbres; il amène à la lumière l'ombre de la mort.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Il égare les nations; il les détruit; il abat les peuples ou il les dirige.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 Il change le cœur des chefs des peuples; il les fait errer en des chemins qu'ils ne connaissaient pas,
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Où ils marchent à tâtons dans l'obscurité; où il n'y a pas de lumière; où ils sont incertains comme un homme ivre.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
