Jérémie 30

1 À l'Idumée, voici ce que dit le Seigneur: n'y a plus de sagesse à Théman; le conseil a péri chez ses sages; leur sagesse s'en est allée.

Słowo, które się stało do Jeremijasza od Pana, mówiąc:

2 Leur pays a été foulé; creusez des retraites pour vous abriter, hommes de Dédam; car le Seigneur a fait venir contre vous la destruction. J'ai amené ce peuple, dit-il, au temps où je l'ai visité;

Tak powiada Pan, Bóg Izraelski, mówiąc: Napisz sobie wszystkie słowa, którem mówił do ciebie, na księgach.

3 Car des vendangeurs sont venus, qui ne te laisseront pas une grappe; ils étendront la main sur toi comme des voleurs de nuit;

Albowiem oto dni idą, mówi Pan, a przywrócę więźniów ludu swego Izraelskiego i Judzkiego, mówi Pan, i przyprowadzę ich do ziemi, którąm był dał ojcom ich, i posiędą ją.

4 Car j'ai pillé Ésau; j'ai découvert ses retraites cachées; ils n'ont pu se cacher eux-mêmes. Ils ont péri par la main de leur frère et de leur voisin; et il n'est pas possible

A teć są słowa, które mówił Pan o Izraelu i o Judzie;

5 Qu'il survive chez toi un seul orphelin; quant à moi je vivrai, et les veuves ont mis en moi leur confiance.

Tak zaiste mówi Pan: Słyszeliśmy głos strachu i lękania, i że niemasz pokoju.

6 Car voici ce que dit le Seigneur: Ceux qui n'avaient point coutume de boire ce calice y boiront; et, coupable, tu ne seras pas impuni.

Pytajcież się teraz, a obaczcie, jeźli rodzi mężczyzna; przeczże tedy widzę, że każdy mąż rękami swemi trzyma się za biodra swe jako rodząca, i że się obróciły wszystkich oblicza w bladość?

7 J'ai juré par moi-même, dit le Seigneur, que tu serais, au milieu de la terre, inhabitée, outragée et maudite; et toutes tes villes seront désertes dans tous les siècles.

Biada! bo wielki jest ten dzień, tak, że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czas utrapienia Jakóbowego, przecie z niego wybawiony będzie.

8 J'ai entendu une voix venant du Seigneur, et il a envoyé des messagers aux nations, disant: Rassemblez-vous, marchez contre Édom; levez-vous pour le combattre.

Stanie się bowiem dnia onego, mówi Pan zastępów, iż skruszę jarzmo jego z szyi twojej, a związki twoje potargam, i nie będą go więcej cudzoziemcy w niewolę podbijać;

9 Je t'ai rendu petit parmi les nations, méprisable parmi les hommes.

Ale służyć będą Panu, Bogu swemu, i Dawidowi, królowi swemu, którego im wzbudzę.

10 Tes plaisirs t'ont séduit, et l'audace de ton cœur; Édom s'est logé dans le creux des rochers; il s'est emparé de la force des hautes collines; il a placé haut son nid comme l'aigle; c'est de là que je te précipiterai;

Przetoż nie bój się ty, sługo mój Jakóbie! mówi Pan, ani się strachaj o Izraelu! bo oto Ja cię wybawię z daleka, i nasienie twoje z ziemi pojmania ich. I wróci się Jakób, aby odpoczywał i pokój miał, a nie będzie, ktoby go ustraszył;

11 Et l'Idumée sera un désert, et le passant sifflera sur elle.

Bom Ja z tobą, mówi Pan, abym cię wybawił. Ponieważ uczynię koniec wszystkim narodom, między które cię rozproszę, wszakże tobie nie uczynię końca, ale cię miernie karać będę, a cale cię bez karania nie zaniecham.

12 Voilà comme ont été bouleversées Sodome et Gomorrhe et les villes voisines, dit le Seigneur tout-puissant; nul homme ne s'y reposera; nul fils de l'homme n'y demeurera.

Tak zaiste mówi Pan: Ciężkie bardzo będzie skruszenie twoje, nader bolesna rana twoja.

13 Voilà que contre elle l'ennemi va bondir comme un lion bondit du Jourdain à Étham; car je le conduirai promptement contre elle; dirigez vos jeunes guerriers contre l'Idumée: car qui est semblable à moi? Qui me résistera? Quel pasteur se placera devant moi face à face?

Nie będzie, ktoby sądził sprawę twoję ku uleczeniu; lekarstwa ku uleczeniu mieć nie będziesz.

14 À cause de cela, écoutez le conseil que le Seigneur a tenu contre l'Idumée et contre ceux de Théman: Je jure que leurs moindres brebis périront, et que leur demeure sera pour eux inhabitable.

Wszyscy miłośnicy twoi zapomną cię, ani cię nawiedzą, gdy cię zranię raną nieprzyjacielską, i okrutnem karaniem, dla wielkości nieprawości twojej i niezliczonych grzechów twoich.

15 La terre a été effrayée du bruit de leur chute, et l'on n'y a plus entendu la voix de la mer.

Przeczże wołasz nad skruszeniem swem i ciężką boleścią swoją? Dla wielkości nieprawości twojej, i dla niezliczonych grzechów twoich uczyniłem ci to.

16 Voilà que l'ennemi va regarder comme l'aigle; puis il étendra ses ailes sur les forteresses d'Édom, et le cœur des forts de l'Idumée sera en ce jour comme le cœur d'une femme qui enfante.

A wszakże wszyscy, którzy cię pożerają, pożarci będą; a wszyscy, którzy cię ciemiężą, wszyscy, mówię, w niewolę pójdą; a którzy cię plundrują, splundrowani będą; a wszystkich, którzy cię łupią, podam na łup.

17 Voici ce que dit le Seigneur aux fils d'Ammon: N'y a-t-il point de fils en Israël? N'y a-t-il point chez eux d'héritiers? Pourquoi donc Melchol s'est-il emparé de Galaad, et a-t-il établi son peuple dans ses villes?

Tedyć zdrowie przywrócę, i od ran twoich uleczę cię, mówi Pan, przeto, że wygnaną nazwali cię (mówiąc: ) Tać jest Syon, niemasz nikogo, ktoby ją nawiedził.

18 À cause de cela, voilà que les jours arrivent, dit le Seigneur, où je ferai entendre sur Rabbath le tumulte de la guerre, et ce ne sera plus qu'une ruine et un désert, et ses autels seront brûlés par le feu, et Israël héritera de sa principauté.

Tak mówi Pan: Oto Ja przywrócę pojmanych z namiotów Jakóbowych, a nad przybytkami jego zmiłuję się; i będzie zaś zbudowane miasto na pagórku swoim, a pałac według porządku swego wystawiony będzie.

19 Pousse des gémissements, Ésebon; car Haï est détruite; criez, filles de Rabbath, ceignez des cilices et frappez-vous la poitrine, parce que Melchol sera banni, et avec lui ses prêtres et ses princes.

I wynijdzie od nich dziękczynienie, i głos weselących się; bo ich rozmnożę, a nie ubędzie ich, i uwielbię ich, a nie będą poniżeni.

20 Pourquoi vous réjouissez-vous dans les plaines d'Énacim; et toi aussi, fille de l'orgueil, qui te confies en tes trésors, disant: Qui donc marchera contre moi?

I będą synowie jego, jako i przedtem, a zgromadzenie jego przedemną utwierdzone będzie; ale nawiedzę wszystkich, którzy ich trapią.

21 C'est moi qui t'apporterai l'épouvante, dit le Seigneur, de tous les pays qui t'environnent; et devant eux vous vous disperserez tous, et nul ne vous rassemblera.

I powstanie z niego najzacniejszy jego, a panujący nad nim z pośrodku jego wynijdzie, któremu się rozkażę przybliżyć, aby przystąpił przed mię; bo któż jest ten, coby ręczył za się, że przystąpi przed mię? mówi Pan.

22 À Cédar, reine du palais, qui a frappé Nabuchodonosor, roi de Babylone, voici ce que dit le Seigneur: Levez-vous et marchez sur Cédar, et rassasiez les fils de Cedem.

I będziecie ludem moim, a Ja będę Bogiem waszym.

23 À Cédar, reine du palais, qui a frappé Nabuchodonosor, roi de Babylone, voici ce que dit le Seigneur: Levez-vous et marchez sur Cédar, et rassasiez les fils de Cedem.

Oto wicher Pański z popędliwością wynijdzie, wicher trwający nad głową niezbożników zostanie.

24 Ils prendront leurs tentes et leurs brebis; ils prendront leurs vêtements, leurs meubles et leurs chameaux; appelez contre eux la destruction de toutes parts.

Nie odwróci się zapalczywość gniewu Pańskiego, póki nie uczyni tego, a póki nie wykona umysłu serca swego; w ostatnie dni zrozumiecie to.

25 Fuyez, creusez des retraites profondes pour vous cacher, vous qui êtes assis dans le palais, parce que le roi de Babylone a tenu conseil et pris des résolutions contre vous.

26 Lève-toi et marche sur une nation tranquillement assise dans le repos, sans portes, sans verrous, sans barrières, seule à l'écart.

27 Et ses chameaux seront ton butin, la multitude de son bétail sera détruite; et je les vannerai à tous les vents, ces hommes qui se coupent la chevelure au dessus du front; je leur apporterai le bouleversement de toutes leurs frontières, dit le Seigneur.

28 Et leur palais sera le séjour des autruches et il sera à jamais désert; nul homme ne s'y reposera; nul fils des hommes n'y demeurera.

29 A Damas, Émath et Arphath sont dans la confusion, parce qu'elles ont entendu une nouvelle funeste; elles sont stupéfaites, elles sont furieuses et ne peuvent plus se tenir en repos.

30 Damas a perdu courage; elle s'est enfuie; elle a été prise de terreur.

31 Pourquoi n'a et-elle pas épargné ma ville, le lieu que j'aime?

32 À cause de cela, tes jeunes gens tomberont au milieu de tes places, et tous tes hommes de guerre périront, dit le Seigneur.

33 Et je mettrai le feu aux remparts de Damas, et il dévorera les carrefours du fils d'Ader.