< Isaïe 35 >
1 Réjouis-toi, désert altéré; que le désert tressaille d'allégresse, qu'il se couvre de fleurs comme le lis.
Weselić się z tego będzie pustynia i miejsce leśne, a rozraduje się i zakwitnie jako róża.
2 Et les déserts du Jourdain fleuriront, et ils seront dans la joie: la gloire du Liban leur a été donnée, et les honneurs du Carmel; et mon peuple verra la gloire du Seigneur et la grandeur de Dieu.
Ślicznie zakwitnie, i radując się weselić się będzie z wykrzykaniem; chwała Libanu będzie jej dana, i ozdoba Karmelu i Saronu. One ujrzą chwałę Pańską i ozdobę Boga naszego.
3 Fortifiez-vous, mains affaiblies, genoux tremblants.
Umacniajcie ręce osłabiałe, a kolana zemdlałe posilajcie.
4 Consolez-vous l'un l'autre, cœurs défaillants; prenez courage, n'ayez pas peur; voici notre Dieu, il vous rend et il vous rendra justice; il viendra lui-même, et il nous sauvera.
Mówcie do zatrwożonych w sercu: Zmocnijcie się, nie bójcie się; oto Bóg wasz z pomstą przyjdzie; z nagrodą Bóg sam przyjdzie, i zbawi was.
5 Alors s'ouvriront les yeux des aveugles, et les oreilles des sourds ouïront.
Tedy się otworzą oczy ślepych, a uszy głuchych tworzone będą.
6 Alors le boiteux sautera comme un cerf; la langue nouée parlera facilement, parce que l'onde aura jailli dans le désert, et un torrent sur une terre altérée.
Tedy poskoczy chromy jako jeleń, a niemych język śpiewać będzie; albowiem wody na puszczy wynikną, a potoki na pustyniach.
7 Et les champs arides seront changés en nappes d'eau, et il y aura des fontaines sur une terre altérée; là seront la joie des oiseaux, le séjour du roseau et des étangs.
I stanie się miejsce suche jeziorem, a bezwodne źródłami wód; w łożyskach smoków, kędy legali, trawa, trzcina, i sitowie rość będzie.
8 Là il y aura une voie pure, qu'on nommera la voie sainte, et jamais être impur n'y passera; et il n'y aura point de voie impure, mais les dispersés y marcheront et ne s'égareront pas.
I będzie tam droga i ścieszka, która drogą świętą słynąć będzie; nie pójdzie po niej nieczysty, ale będzie dla onych samych. Którzy tą drogą pójdą, i głupi nawet, nie zbłądzą.
9 Il n'y aura pas de lion; nulle bête farouche n'y viendra ou n'y sera trouvée; mais là marcheront les hommes rachetés
Nie będzie tam lwa, a okrutny zwierz nie będzie chodził po niej, ani się tam znajdzie; ale wybawieni po niej chodzić będą.
10 Et rassemblés par le Seigneur; là sera leur refuge, et ils rentreront à Sion, transportés d'allégresse; et une joie perpétuelle couronnera leurs têtes; on verra sur leur front la louange et le ravissement; la joie aura pris possession d'eux; la douleur, la tristesse, les gémissements se seront enfuis.
Odkupieni, mówię, Pańscy nawrócą się, i przyjdą na Syon z śpiewaniem, a wesele wieczne będzie na głowie ich; radość i wesele otrzymają, a żałość i smutek uciecze.