< Ézéchiel 35 >
1 Et la parole du Seigneur me vint, disant:
Naʻe hoko foki ʻae folofola ʻa Sihova kiate au, ʻo pehē,
2 Fils de l'homme, tourne ton visage contre la montagne de Séir, prophétise contre elle, et dis-lui:
“Foha ʻoe tangata, fakahanga ho mata ki he moʻunga ko Seia, pea kikite ki ai,
3 Ainsi dit le Seigneur: Voilà que je suis contre toi, montagne de Séir, et j'étendrai sur toi la main, et je ferai de toi un désert, et tu seras dépeuplée.
Pea ke pehē ki ai, ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua; ʻE moʻunga ko Seia, Vakai, ko au ʻoku ou tuʻu kiate koe, pea te u mafao atu hoku nima kiate koe, pea te u ngaohi koe ke lala ʻaupito.
4 Et tes villes seront désertes, et tu seras un désert, et tu sauras que je suis le Seigneur.
Te u fakalala ho ngaahi kolo, pea te ke ʻauha ai, mo ke ʻilo ai ko Sihova au.
5 En punition de ton inimitié perpétuelle, et de ce que tu as tendu des embûches à la maison de Jacob, quand ses ennemis avaient le glaive à la main, au temps de son iniquité, lorsqu'elle était à son comble;
Koeʻuhi kuo tuʻumaʻu pe ʻa hoʻo fehiʻa, pea kuo ke lilingi ʻae toto ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, ʻi he mālohi ʻoe heletā ʻi he ʻaho ʻo honau tuʻutāmaki, ʻi he ngaahi ʻaho ne fakakakato ai ʻenau hia:
6 En punition de cela, par ma vie, dit le Seigneur Maître, puisque tu as péché dans le sang, le sang te poursuivra.
Ko ia, ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua, Ko au ʻoku ou moʻui, pea te u teuteu koe ki he lilingi toto, pea ʻe tuli koe ʻe he toto: koeʻuhi naʻe ʻikai te ke fehiʻa ki he toto pea ko e moʻoni ʻe tuli koe ʻe he toto.
7 Et je ferai de la montagne de Séir un désert, et elle sera dépeuplée, et j'y détruirai hommes et bétail.
ʻE pehē ʻa ʻeku ngaohi ʻae moʻunga ko Seia ke lala ʻaupito, pea te u motuhi mei ai ʻaia kotoa pē ʻoku feʻaluʻaki ai.
8 Et je remplirai de cadavres tes collines et tes vallées, et dans toutes tes plaines tomberont des morts percés du glaive.
Pea te u ʻufiʻufi ʻaki ʻae kakai tāmateʻi ʻa hono ngaahi moʻunga: ʻe tō hifo ʻakinautolu ʻoku tāmate ʻaki ʻae heletā ʻi ho ngaahi tafungofunga, mo e ngaahi teleʻa, pea ʻi ho ngaahi vaitafe.
9 Je ferai de toi un désert éternel, et tes villes ne seront plus habitées, et tu sauras que je suis le Seigneur.
Te u ngaohi koe ke lala maʻuaipē, pea ʻe ʻikai toe kakai ho ngaahi kolo; pea te mou ʻilo ko Sihova au.
10 Parce que tu as dit: Deux nations et deux terres seront à moi, et je les aurai pour héritage, et le Seigneur y réside;
Koeʻuhi kuo ke pehē ʻe koe, Ko e ongo puleʻanga na, mo e ongo fonua na ʻe ʻaʻaku pe ia, pea te mau maʻu ia; ka ko eni naʻe ʻi ai ʻa Sihova:
11 À cause de cela, par ma vie, dit le Seigneur, je te traiterai selon ta haine, et je me ferai connaître à toi, lorsque je te jugerai.
Ko ia ʻoku pehē ai ʻe Sihova ko e ʻOtua; Ko au ʻoku ou moʻui, pea te u fai moʻoni ʻo fakatatau ki hoʻo ʻita, pea tatau mo hoʻo meheka, ʻaia kuo ke fai ʻi hoʻo fehiʻa kiate kinautolu; pea te u fakaʻilo au kiate kinautolu ʻo kau ka fai ʻae fakamaau kiate koe.
12 Et tu sauras que je suis le Seigneur. J'ai entendu la voix de tes blasphèmes, quand tu as dit: Les montagnes d'Israël, devenues désertes, nous ont été données pour que nous les dévorions.
Pea te ke ʻilo ko Sihova au, kuo u fanongo ki he ngaahi lea kovi ʻaia kuo ke fai ki he ngaahi moʻunga ʻo ʻIsileli, ʻo pehē, Kuo fakalala ia, kuo foaki mai ke tau fakaʻauha ia.
13 Et ta bouche a dit contre moi des paroles superbes, et j'ai tout entendu.
Kuo pehē ʻa hoʻomou polepole kiate au, pea kuo mou fakalahi hoʻomou lea kiate au: kuo u fanongo au ki ai.”
14 Voici ce que dit le Seigneur: À la joie de toute la terre, je te rendrai déserte.
ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua: “ʻOka fiefia ʻa māmani kotoa pē, te u ngaohi koe ke lala.
15 Tu seras un désert, montagne de Séir, et toute l'Idumée sera détruite, et tu sauras que je suis le Seigneur leur Dieu.
Hangē naʻa ke fiefia koe ki he tofiʻa ʻae fale ʻo ʻIsileli, koeʻuhi ne lala ia, ʻe pehē pe ʻa ʻeku fai kiate koe: te ke lala koe, ʻe moʻunga ʻo Seia, pea mo ʻItomi kotoa pē, ʻio, ʻaia kotoa pē: pea te nau ʻilo ko Sihova au.”