Ecclésiaste 10
1 Des mouches mortes gâtent une fiole d'huile parfumée; mieux vaut un peu de sagesse qu'une grande gloire avec de la folie.
Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
2 Le cœur du sage est dans sa main droite; le cœur de l'impie est dans sa main gauche.
Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
3 Même quand l'insensé chemine dans sa voie, le cœur lui manque, et tout ce qu'il pense n'est que folie.
I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
4 Si le courroux de celui qui a le pouvoir s'élève contre toi, ne quitte point ta demeure; car le silence sera le meilleur remède à tes offenses.
Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
5 Il est encore un mal que j'ai vu sous le soleil, sortant comme involontairement de la face de celui qui a le pouvoir.
Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
6 L'insensé a été promu aux grandeurs, et les riches seront assis au dernier rang.
Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
7 J'ai vu des serviteurs à cheval, et des princes marcher à pied comme des esclaves.
Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
8 celui qui creuse une fosse y tombera, et celui qui détruit une haie, le serpent le mordra.
kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
9 Celui qui ramasse des pierres s'y blessera lui-même, et celui qui fend du bois se met en péril.
Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
10 Si son fer lui échappe, il en a le visage troublé; cependant il rassemble ses forces, mais alors sa sagesse ne profite pas à cet homme.
Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
11 Un charmeur ne tire pas grand profit de son art, si un serpent le mord sans siffler.
Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
12 La grâce découle de la bouche du sage, et les lèvres de l'insensé le font trébucher.
Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
13 Il commence par les folies de sa langue; il finit par les méchancetés de ses lèvres.
Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
14 Car l'insensé multiplie les paroles. L'homme ne sait ni le passé ni l'avenir; et ce qui viendra après lui, qui le lui prédira?
Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
15 Le travail des insensés leur sera funeste, comme celui de l'homme qui ne sait pas le chemin pour aller à la ville.
Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
16 Malheur à toi, ville dont le roi est jeune, et où les princes sont à table dès le matin!
Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
17 Heureuse es-tu, terre dont le roi sera fils d'hommes généreux, et où les princes mangeront au temps opportun, pour soutenir leurs forces, et n'auront pas à rougir de leurs excès.
Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
18 Le plancher du paresseux s'affaissera, et, à cause de l'inertie de ses mains, dans sa maison tombera la pluie goutte à goutte.
Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
19 On leur prépare du pain pour les réjouir, du vin et de l'huile pour égayer leur vie; et ainsi tout obéit à leur argent, mais pour leur honte.
Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
20 Toutefois, même dans le secret de la conscience, ne maudis point le roi; dans ta chambre à coucher, ne maudis point le riche, car quelque oiseau du ciel rapporterait tes paroles, quelque insecte ailé publierait tes discours.
Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.
