2 Chroniques 36

1 Le peuple prit Joachaz, fils de Josias, et il le sacra, et il le fit roi de Jérusalem, à la place de son père.

Tedy wziął lud ziemi Joachaza, syna Jozyjaszowego, a postanowił go za króla na miejscu ojca jego w Jeruzalemie.

2 Joachaz avait vingt-trois ans quand il monta sur le trône, et il régna trois mois à Jérusalem; Sa mère se nommait Amital, fille de Jérémie de Lobna, Et il fit le mal devant le Seigneur; il suivit tous les mauvais exemples de ses pères; Et le Pharaon Néchao le chargea de chaînes à Déblatha, en la terre d'Emath, pour qu'il ne régnât pas à Jérusalem.

Dwadzieścia i trzy lata było Joachazowi, gdy począł królować, a trzy miesiące królował w Jeruzalemie.

3 Il l'emmena en Égypte, et il frappa la terre d'une contribution de cent talents d'argent et d'un talent d'or.

Bo go złożył król Egipski w Jeruzalemie, i nałożył winę na onę ziemię sto talentów srebra, i talent złota.

4 Et le Pharaon Néchao fit roi de Juda, à la place de Josias son père, Éliacim, fils de Josias, et il changea son nom en celui de Joacim, et il prit son frère Joachaz, et il l'emmena en Égypte, où il mourut. Mais il avait donné l'argent et l'or au Pharaon; en ce temps-là, on commença sur la terre à lever une taxe réglée par le Pharaon; chacun, autant qu'il le put, emprunta l'argent et l'or du peuplade la terre, pour le donner au Pharaon Néchao.

I postanowił królem król Egipski Elijakima, brata jego, nad Judą i nad Jeruzalemem, i odmienił imię jego, a nazwał go Joakim; a Joachaza, brata jego, wziąwszy Necho, zawiódł go do Egiptu.

5 Joacim avait vingt-cinq ans lorsqu'il monta sur le trône, et il régna onze ans à Jérusalem;

Dwadzieścia i pięć lat miał Joakim, gdy królować począł, a jedenaście lat królował w Jeruzalemie; i czynił złe przed oczyma Pana Boga swego.

6 Nabuchodonosor marcha donc contre Joacim, le chargea de chaînes d'airain, et l'emmena à Babylone.

Przeciw któremu wyciągnął Nabuchodonozor, król Babiloński, i związał go dwoma łańcuchami miedzianemi, aby go zawiódł do Babilonu.

7 Alors, il emporta une part des vaisseaux du temple du Seigneur, et il les mit dans le temple de Babylone.

Naczynia też domu Pańskiego zniósł Nabuchodonozor do Babilonu, i oddał je do kościoła swego w Babilonie.

8 Quant au reste des faits et gestes de Joacim, n'est-il pas écrit au livre des Récits des rois de Juda? Et Joacim s'endormit avec ses pères, et on l'ensevelit à Gonaza avec ses pères, et Jéchonias, son fils, fut proclamé roi à sa place.

A ostatek spraw Joakimowych, i obrzydłości jego, które czynił, i cokolwiek się znajdowało przy nim, to zapisane w księgach królów Izraelskich i Judzkich. A królował Joachyn, syn jego, miasto niego.

9 Jéchonias avait huit ans lorsqu'il monta sur le trône, et il régna trois mois et dix jours à Jérusalem, et il fit le mal devant le Seigneur.

Ośm lat miał Joachyn, gdy królować począł, a trzy miesiące i dziesięć dni królował w Jeruzalemie; i czynił złe przed oczyma Pańskimi;

10 Et pendant le cours de l'année, le roi Nabuchodonosor envoya des troupes, et on l'emmena à Babylone avec tous les vases précieux du temple du Seigneur, et l'on proclama roi de Juda et de Jérusalem, Sédécias, frère de son père.

Potem po roku posłał król Nabuchodonozor, i kazał go przywieść do Babilonu, i z naczyniem kosztownem domu Pańskiego, a postanowił królem Sedekijasza, brata jego, nad Judą i nad Jeruzalemem.

11 Sédécias avait vingt et un ans lorsqu'il monta sur le trône, et il régna onze ans à Jérusalem.

Dwadzieścia i jeden lat miał Sedekijasz, gdy królować począł, a jedenaście lat królował w Jeruzalemie.

12 Et il fit le mal devant le Seigneur, et il ne rentra en lui-même, ni devant le prophète Jérémie, ni à la parole du Seigneur.

I czynił złe przed oczyma Pana, Boga swego, a nie upokorzył się przed Jeremijaszem prorokiem, który mówił z ust Pańskich.

13 Il se révolta contre le roi Nabuchodonosor, après qu'au nom du Seigneur, le prophète l'eût adjuré de n'en rien faire; il endurcit son cœur et il se roidit le cou, de sorte qu'il ne retourna pas au Seigneur Dieu d'Israël.

Owszem i przeciwko królowi Nabuchodonozorowi powstał, który go był przysięgą zawiązał przez Boga; a zatwardziwszy kark swój uparł się w sercu swojem, aby się nie nawrócił do Pana, Boga Izraelskiego.

14 Et les premiers de Juda, et les prêtres et le peuple de la contrée, multiplièrent les offenses en commettant les abominations des peuples étrangers, et ils souillèrent le temple du Seigneur à Jérusalem.

Wszyscy też przedniejsi kapłani, i lud, wielce rozmnożyli nieprawości według wszystkich obrzydliwości pogańskich; i splugawili dom Pański, który był poświęcił w Jeruzalemie.

15 Et le Seigneur Dieu de leurs pères les avertit en leur envoyant ses prophètes, eu leur envoyant à chaque aurore des messagers, pour épargner son peuple et le lieu saint.

A Pan, Bóg ojców ich, posyłał do nich posłów swoich, a posyłał rano wstawając; bo folgował ludowi swemu, i mieszkaniu swemu.

16 Mais ils raillaient ses envoyés, ils méprisaient ses discours, ils se moquaient de ses prophètes, jusqu'à ce qu'enfin la colère du Seigneur s'enflammât contre le peuple et fût implacable.

Ale oni szydzili z posłów Bożych, i lekce sobie poważyli słów jego, a naśmiewali się z proroków jego, aż przyszła popędliwość Pańska na lud jego, tak, iż żadnego uleczenia nie było.

17 Alors, le Seigneur amena contre eux le roi des Chaldéens, qui tua leurs jeunes fils par le glaive dans le temple et le sanctuaire; il n'épargna pas Sédécias, et n'eut point pitié des vierges de Jérusalem; les vainqueurs enlevèrent les anciens; le Seigneur leur avait livré toutes choses.

Bo przywiódł na nich króla Chaldejskiego, który pomordował młodzieńców ich mieczem w domu świątnicy ich, a nie przepuścił ani młodzieńcowi ani pannie, starcowi i zgrzybiałemu; wszystkich podał w ręce jego.

18 Et tous les vaisseaux du temple de Dieu, grands et petits, et tous les trésors, tant du temple que du palais et des maisons des grands, furent transportés à Babylone.

Nadto wszystkie naczynia domu Bożego, wielkie i małe, i skarby domu Pańskiego, i skarby królewskie i książąt jego, wszystko przeniósł do Babilonu.

19 Et Nabuchodonosor brûla le temple du Seigneur; puis, il démolit les remparts de Jérusalem; il livra aux flammes tous ses palais, il détruisit tous les vases précieux.

I spalili dom Boży, a zburzyli mury Jeruzalemskie, i wszystkie pałace jego popalili ogniem, i wszystkie jego naczynia kosztowne popsuli.

20 Et il transporta le reste des habitants à Babylone, où ils furent esclaves du roi ou de ses fils, jusqu'à l'établissement de l'empire des Mèdes;

A tych, którzy uszli miecza, przeniósł do Babilonu; i byli niewolnikami jego i synów jego aż do królowania króla Perskiego;

21 Afin que la parole du Seigneur qu'avait fait connaître la bouche de Jérémie, le prophète, fût accomplie, et que la terre jouît de ses sabbats, et observât le sabbat tous les jours de sa désolation, jusqu'à l'achèvement des soixante-dix années.

Aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez usta Jeremijaszowe, ażby odprawiła ziemia sabaty swoje; bo po wszystkie dni spustoszenia swego odpoczywała, aż się wypełniło siedmdziesiąt lat.

22 La première année de la domination de Cyrus, roi des Perses, après l'accomplissement de la parole du Seigneur, qu'avait dite la bouche de Jérémie, le Seigneur excita l'esprit de Cyrus, roi des Perses, et il envoya dans tout le royaume une proclamation par écrit, disant:

Potem roku pierwszego Cyrusa, króla Perskiego, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez usta Jeremijaszowe, wzbudził Pan ducha Cyrusa, króla Perskiego, że kazał obwołać i rozpisać po wszystkiem królestwie swojem, mówiąc:

23 Voici ce que dit, à tous les royaumes de la terre, Cyrus, roi des Perses: Le Seigneur Dieu du ciel m'a donné le pouvoir, et il m'a prescrit de rebâtir son temple à Jérusalem, en Juda. Qui, parmi vous tous, est de son peuple? Qu'il parte; son Dieu sera avec lui.

Tak mówi Cyrus, król Perski: Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebieski; i ten mi rozkazał, abym mu zbudował dom w Jeruzalemie, które jest w Judztwie. Kto tedy jest między wami ze wszystkiego ludu jego, który budować chce, z tym niech będzie Pan, Bóg jego, a ten niechaj idzie.