Psaumes 94

1 Dieu des vindictes, Eternel, Dieu des vindictes, apparais!

ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

2 Lève-toi, juge de la terre, inflige un juste châtiment aux orgueilleux.

ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

3 Jusques à quand les impies, ô Eternel, jusques à quand les impies triompheront-ils?

گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

4 Ils se répandent en discours, parlent avec jactance; ils font les fanfarons, tous ces ouvriers d’iniquité.

همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

5 Ton peuple, Eternel, ils l’écrasent, et ils oppriment ton héritage.

قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

6 Ils font périr la veuve et l’étranger, ils assassinent les orphelins,

بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

7 et ils disent: "l’Eternel ne le voit pas, le Dieu de Jacob n’y fait nulle attention!"

این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

8 Ah! réfléchissez donc, ô gens stupides! Et vous, insensés, quand serez-vous sains d’esprit?

ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

9 Celui qui a planté l’oreille n’entendrait pas? celui qui a formé l’œil ne verrait point?

آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

10 Celui qui châtie les peuples ne demanderait aucun compte, lui qui enseigne la science aux hommes?

او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

11 L’Eternel connaît les pensées des mortels, il sait qu’elles sont vanité.

خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

12 Heureux l’homme que tu redresses, Eternel, et que tu instruis dans ta loi!

خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

13 Tu le mets en sûreté contre des jours de malheur, tandis qu’un abîme se creuse sous les pas du méchant.

چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

14 Car le Seigneur ne délaisse pas son peuple, et son héritage, il ne l’abandonne pas.

خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

15 Mais son jugement se ramène à l’équité: à lui se rattachent tous les cœurs droits.

بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

16 Qui m’assistera pour faire front aux malfaiteurs? Qui m’aidera à tenir tête aux artisans d’iniquité?

کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

17 Si l’Eternel n’était mon appui, peu s’en faut que mon âme ne séjournât dans le pays du silence.

اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

18 Lorsque je dis: "Mon pied va chanceler", ta grâce, Eternel, vient me soutenir.

وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

19 Lorsque les soucis se multiplient dans mon sein, ce sont tes consolations qui remettent mon âme en joie.

هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

20 Se peut-il que tu tolères près de toi un trône criminel, qui forge l’iniquité et l’érige en loi?

آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

21 Qu’on s’ameute donc contre la vie du juste, qu’on prononce la condamnation du sang innocent:

آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

22 l’Eternel est une forteresse pour moi, mon Dieu, un rocher tutélaire.

اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

23 Quant à ceux-là, il fait retomber sur eux leur iniquité, il les anéantit pour leur méchanceté; l’Eternel, notre Dieu, les anéantit!

خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.