Psaumes 94
1 Dieu des vindictes, Eternel, Dieu des vindictes, apparais!
Drottinn, þú ert Guð hefndarinnar – sá Guð sem réttir hlut þeirra sem ranglæti eru beittir. Láttu dýrð þína birtast.
2 Lève-toi, juge de la terre, inflige un juste châtiment aux orgueilleux.
Rís upp, þú dómari jarðar. Refsaðu ofstopamönnum fyrir illverk þeirra.
3 Jusques à quand les impies, ô Eternel, jusques à quand les impies triompheront-ils?
Drottinn, hve lengi eiga óguðlegir að hrósa sigri?
4 Ils se répandent en discours, parlent avec jactance; ils font les fanfarons, tous ces ouvriers d’iniquité.
Þeir eru að springa af monti! Hlustaðu á grobbið í þeim!
5 Ton peuple, Eternel, ils l’écrasent, et ils oppriment ton héritage.
Drottinn, líttu á hvernig þeir kúga þjóð þína og kvelja fólkið sem þú elskar.
6 Ils font périr la veuve et l’étranger, ils assassinent les orphelins,
Þeir myrða ekkjur og munaðarleysingja og líka útlendinga sem hér hafa sest að.
7 et ils disent: "l’Eternel ne le voit pas, le Dieu de Jacob n’y fait nulle attention!"
„Drottinn sér þetta ekki, “segja þeir, „hann lætur sér fátt um finnast.“
8 Ah! réfléchissez donc, ô gens stupides! Et vous, insensés, quand serez-vous sains d’esprit?
Heimskingjar!
9 Celui qui a planté l’oreille n’entendrait pas? celui qui a formé l’œil ne verrait point?
Haldið þið að Guð sé blindur og heyrnarlaus, hann sem skapar bæði augu og eyru!
10 Celui qui châtie les peuples ne demanderait aucun compte, lui qui enseigne la science aux hommes?
Hann refsar þjóðunum – og nú er komið að ykkur. Enginn hlutur er honum hulinn. Eins og hann viti ekki hvað þið hafið gert!
11 L’Eternel connaît les pensées des mortels, il sait qu’elles sont vanité.
Drottinn þekkir skammsýni og hégómleika mannanna
12 Heureux l’homme que tu redresses, Eternel, et que tu instruis dans ta loi!
og því agar hann okkur til góðs.
13 Tu le mets en sûreté contre des jours de malheur, tandis qu’un abîme se creuse sous les pas du méchant.
Það gerir hann til þess að við göngum á hans vegum og gefumst ekki upp í mótlæti.
14 Car le Seigneur ne délaisse pas son peuple, et son héritage, il ne l’abandonne pas.
Drottinn afneitar ekki lýð sínum né yfirgefur þjóð sína.
15 Mais son jugement se ramène à l’équité: à lui se rattachent tous les cœurs droits.
Dómar hans eru réttlátir og fylgjendur hans fagna af hreinu hjarta.
16 Qui m’assistera pour faire front aux malfaiteurs? Qui m’aidera à tenir tête aux artisans d’iniquité?
Hver vill vernda mig fyrir illgjörðamönnum? Hver vill vera skjöldur minn?
17 Si l’Eternel n’était mon appui, peu s’en faut que mon âme ne séjournât dans le pays du silence.
Án Drottins væri ég dauðans matur.
18 Lorsque je dis: "Mon pied va chanceler", ta grâce, Eternel, vient me soutenir.
Ég æpti: „Drottinn, ég er að hrapa!“og af gæsku sinni frelsaði hann mig.
19 Lorsque les soucis se multiplient dans mon sein, ce sont tes consolations qui remettent mon âme en joie.
Drottinn, þegar efasemdir ásækja mig og hjarta mitt er fullt af angist, þá gefðu mér frið þinn og endurnýjaðu gleði mína.
20 Se peut-il que tu tolères près de toi un trône criminel, qui forge l’iniquité et l’érige en loi?
Vilt þú vernda og viðhalda spilltri valdsstjórn sem hallar réttlætinu? Leyfir þú slíkt?
21 Qu’on s’ameute donc contre la vie du juste, qu’on prononce la condamnation du sang innocent:
Hefur þú þóknun á þeim sem dæma saklausa til dauða?
22 l’Eternel est une forteresse pour moi, mon Dieu, un rocher tutélaire.
Nei! Drottinn, Guð minn, er vígi mitt, kletturinn þar sem ég leita skjóls.
23 Quant à ceux-là, il fait retomber sur eux leur iniquité, il les anéantit pour leur méchanceté; l’Eternel, notre Dieu, les anéantit!
Guð lætur syndir óguðlegra koma þeim sjálfum í koll. Illverk þeirra verða þeim að falli.
