Psaumes 81

1 Au chef des chantres. Sur la Ghitit. D’Assaph. Célébrez Dieu, notre force, acclamez le Dieu de Jacob!

Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!

2 Chantez des hymnes, faites retentir le tambourin, la harpe suave ainsi que le luth,

Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!

3 sonnez le Chofar à la nouvelle lune, au jour fixé pour notre solennité.

Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.

4 Car c’est une loi en Israël, une coutume en l’honneur du Dieu de Jacob;

Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.

5 c’est un témoignage qu’il établit dans Joseph, quand il marcha contre l’Egypte. J’Entendis alors des accents inconnus pour moi…

Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:

6 J’Ai déchargé du fardeau son épaule, ses mains sont affranchies du lourd panier.

„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“

7 Dans la détresse tu as appelé, et je t’ai délivré, je t’ai exaucé du sein mystérieux de la foudre, je t’ai éprouvé auprès des eaux de Meriba. (Sélah)

Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.

8 "Ecoute, mon peuple, je veux t’adjurer; ô Israël, puisses-tu m’écouter!

Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.

9 Qu’il n’y ait pas chez toi de divinité étrangère, ne te prosterne pas devant un dieu du dehors.

Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.

10 Je suis, moi, l’Eternel, ton Dieu qui t’ai tiré du pays d’Egypte. Ouvre largement ta bouche et je la remplirai."

Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!

11 Mais mon peuple n’a pas écouté ma voix, Israël a refusé de m’obéir.

Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.

12 Je les ai donc abandonnés à l’entraînement de leur cœur, ils suivirent leurs propres inspirations.

Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.

13 Ah! si mon peuple voulait m’écouter, Israël marcher dans mes voies,

Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!

14 bien vite, je dompterais leurs ennemis, je ferais peser ma main sur leurs adversaires.

Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.

15 Ceux qui haïssent l’Eternel ramperaient devant lui, mais leur bonheur, à eux, durerait toujours.

Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.

16 Il les nourrirait de la mœlle du froment, et les rassasierait avec le miel des rochers.

En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“