Psaumes 80

1 Au chef des chantres. Sur les Chochanim, Edouth. Psaume d’Assaph. Pasteur d’Israël, prête l’oreille, toi qui mènes Joseph comme un troupeau! Révèle-toi dans ta splendeur, toi qui trônes sur les Chérubins!

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Aux regards d’Ephraïm, Benjamin et Manassé, déploie ta puissance, et marche à notre secours!

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 O Dieu, régénère-nous, fais luire ta face et nous serons sauvés!

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Eternel, Dieu-Cebaot! Jusques à quand accueilleras-tu avec colère la prière de ton peuple?

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Tu leur fais manger un pain trempé de pleurs, tu les abreuves d’un déluge de larmes.

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Tu fais de nous un brandon de discorde pour nos voisins, et nos ennemis se livrent à leurs moqueries.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 O Dieu-Cebaot, régénère-nous, fais luire ta face et nous serons sauvés!

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Tu as fait émigrer une vigne de l’Egypte, et expulsé des nations pour la replanter.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Tu as fait place nette devant elle; aussi elle jeta de profondes racines, et s’étendit sur le pays.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Les montagnes furent couvertes de son ombrage, ses branches égalèrent les cèdres de Dieu.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Elle poussa ses sarments jusqu’à la mer, jusqu’au Fleuve ses rejetons.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 Pourquoi as-tu démoli ses clôtures, si bien que tous les passants la dépouillent,

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 que le sanglier de la forêt la mutile, et qu’elle sert de pâture à ce qui se meut dans les champs?

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 O Dieu-Cébaot! Reviens de grâce! Du haut du Ciel regarde et vois; prends sous ta protection cette vigne,

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 ces ceps que ta droite a mis en terre, cette plantation que tu avais voulue si vigoureuse.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 La voilà consumée par le feu, mise en pièces: sous la colère menaçante de ta face, tout périt!

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Oh! que ta protection s’étende sur l’homme élu par ta droite, sur le fils de l’homme que tu avais rendu fort en ton honneur!

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 Nous ne nous éloignerons plus de toi: ranime notre vie, et nous invoquerons ton nom.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 O Eternel, Dieu-Cebaot, régénère-nous, fais luire ta face et nous serons sauvés!

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.