Psaumes 78

1 Maskîl d’Assaph. Ecoute, ô mon peuple, mon enseignement, prête l’oreille aux paroles de ma bouche.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 J’Ouvre les lèvres pour des sentences poétiques, j’énonce des aphorismes venant des temps anciens.

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Ce que nous connaissons pour l’avoir entendu, ce que nos pères nous ont raconté,

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 nous ne le laissons pas ignorer à leurs descendants; à la génération la plus reculée nous voulons raconter les œuvres glorieuses de l’Eternel, sa puissance et les merveilles qu’il a accomplies.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Il a établi un code dans Jacob, institué une loi en Israël; et il ordonna à nos pères de les enseigner à leurs enfants,

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 pour que la génération future soit mise au courant, pour que les enfants qui viendraient à naître se lèvent et à leur tour en instruisent leurs fils.

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Qu’ils mettent donc leur confiance en Dieu, se gardent d’oublier les hauts faits du Tout-Puissant, et observent ses prescriptions!

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 Et qu’ils ne soient pas, comme leurs ancêtres, une génération insoumise et rebelle, une génération au cœur inconstant et à l’esprit non sincèrement fidèle à Dieu.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Les fils d’Ephraïm, armés de l’arc, habiles tireurs, ont tourné le dos au jour du combat!

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 Ils ont répudié l’alliance de Dieu et refusé de suivre sa loi.

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Ils ont oublié ses grandes œuvres et ses merveilles, dont il les avait rendus témoins.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Sous les yeux de leurs pères il accomplit des prodiges, sur la terre d’Egypte, dans les champs de Çoân.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Il fendit la mer pour leur ouvrir un passage, fit se dresser les ondes comme une digue.

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Le jour, il les dirigeait au moyen de la nuée, et toute la nuit, par l’éclat du feu.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Il entrouvrit des roches dans le désert, et offrit à leur soif des flots abondants.

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Il fit jaillir des torrents du granit et couler les eaux comme des fleuves.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Mais ils continuèrent à pécher contre lui, à s’insurger contre le Très-Haut dans ces régions arides.

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 Au fond de leur cœur, ils mirent Dieu à l’épreuve, en demandant une nourriture selon leur goût.

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 Ils tinrent des propos contre Dieu, disant:

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 "Dieu pourra-t-il dresser une table dans le désert? Sans doute il a frappé un rocher, et les eaux ont jailli, des torrents se sont précipités: pourra-t-il aussi donner du pain? Sera-t-il capable d’apprêter de la viande à son peuple?"

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 C’Est pourquoi l’Eternel, les ayant entendus, s’irrita; un feu s’alluma contre Jacob, et sa colère s’éleva contre Israël,

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 parce qu’ils n’avaient pas eu foi en Dieu, ni témoigné de leur confiance en son secours.

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Il commanda aux nuages d’en haut, et ouvrit les portes du ciel.

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 Il fit pleuvoir sur eux de la manne comme nourriture, et leur octroya du blé céleste.

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 Tous eurent à manger de ce pain de délices: il leur avait envoyé des vivres à satiété.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Puis il abattit le vent d’Est sous les cieux, et sa puissance déchaîna le vent du Midi.

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 Il fit pleuvoir sur eux de la viande dru comme la poussière, des oiseaux ailés nombreux comme le sable de la mer;

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 il les fit tomber au milieu de leur camp, tout autour de leurs tentes.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Ils mangèrent et furent pleinement rassasiés: il leur accorda l’objet de leur convoitise.

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 Eux n’avaient pas encore assouvi leur désir, la nourriture était encore dans leur bouche,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 que la colère de Dieu s’éleva contre eux; il en décima les plus vigoureux et coucha à terre les gens d’élite en Israël.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Malgré cela ils péchèrent encore, et n’ajoutèrent point foi à ses merveilles.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 Il mit donc fin à leurs jours par un souffle, à leurs années par des coups soudains.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 Quand il les faisait ainsi périr, ils le recherchaient; venant à résipiscence, ils se mettaient en quête de Dieu.

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 Alors ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, le Dieu suprême leur libérateur.

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 Ils l’amadouaient avec leur bouche, en paroles ils lui offraient des hommages menteurs,

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 mais leur cœur n’était pas de bonne foi à son égard; ils n’étaient pas sincèrement attachés à son alliance.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Mais lui, plein de miséricorde, pardonne les fautes, pour ne pas consommer des ruines; bien souvent il laisse sa colère s’apaiser, et n’a garde de déchaîner tout son courroux.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Il se souvint donc que c’étaient de faibles créatures, un souffle qui s’évanouit sans retour.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Que de fois ils s’insurgèrent contre lui dans le désert et l’offensèrent dans ces lieux solitaires!

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Ils revenaient sans cesse à la charge, mettant à l’épreuve le Tout-Puissant, et défiant le Saint d’Israël.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 Ils étaient oublieux de sa puissance, oublieux du jour où il les délivra de l’ennemi;

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 car il fit éclater ses prodiges en Egypte, et ses miracles dans les champs de Çoân.

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Il changea en sang leurs fleuves, et leurs cours d’eau ne furent plus potables.

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Il lança contre eux des bêtes malfaisantes pour les dévorer, des grenouilles pour les ruiner.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 Il livra leurs plantations aux locustes, et le produit de leur travail aux sauterelles.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Par la grêle il fit périr leurs vignes, et leurs sycomores par les giboulées.

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Il abandonna leur bétail en proie à la grêle, et leurs troupeaux aux ravages de la foudre.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Il lâcha sur eux le feu de sa colère, courroux, malédiction et fléaux, tout un essaim d’anges malfaisants.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Il donna libre cours à sa colère, ne les préserva pas eux-mêmes de la mort, mais les fit succomber, victimes de la peste.

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Il frappa tout premier-né en Egypte, les prémices de leur vigueur dans les tentes de Cham.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Il mit en marche son peuple comme des brebis, et les conduisit comme un troupeau dans le désert.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Il les fit avancer en sécurité, sans qu’ils eussent rien à craindre, alors que la mer s’était refermée sur leurs ennemis.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Il les amena sur son saint territoire, sur cette montagne acquise par sa droite.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Il chassa des peuplades devant eux, leur en distribua le pays par lots héréditaires, et établit dans leurs tentes les tribus d’Israël.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Mais, redevenus rebelles, ils tentèrent le Dieu suprême, et cessèrent d’observer ses statuts.

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Ils se dévoyèrent, devinrent infidèles comme leurs pères, se retournèrent comme un arc perfide.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Ils irritèrent Dieu par leurs hauts lieux, et, par leurs images sculptées, allumèrent sa jalousie.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Dieu entendit et s’emporta, eut un profond dégoût d’Israël.

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Il délaissa la résidence de Silo, le tabernacle qu’il avait établi parmi les hommes.

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Il laissa s’en aller en captivité sa puissance, et sa gloire tomber entre les mains de l’ennemi.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Il livra son peuple au glaive, et s’emporta contre son héritage.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Ses jeunes gens, le feu les dévora, ses jeunes filles ne connurent aucun chant d’hyménée.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Ses prêtres tombèrent par l’épée, et ses veuves ne pleurèrent point.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Alors le Seigneur se réveilla, tel un homme qui a dormi, tel un guerrier exalté par le vin.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Ses coups firent reculer ses adversaires: il leur infligea un opprobre éternel.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Mais il rejeta le tabernacle de Joseph, et cessa de préférer la tribu d’Ephraïm.

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Il porta son choix sur la tribu de Juda, sur le mont Sion, qu’il avait pris en affection;

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 il bâtit son sanctuaire, solide comme les hauteurs célestes, comme la terre qu’il a fondée pour l’éternité.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Il élut David, son serviteur, et lui fit quitter les parcs des troupeaux.

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 Du milieu des brebis allaitant leurs petits, il l’amena pour être le pasteur de Jacob, son peuple, et d’Israël, son héritage.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Et lui, David, fut leur pasteur selon l’intégrité de son cœur, et les dirigea d’une main habile.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.