Psaumes 77

1 Au chef des chantres. Sur Iedouthoun. Psaume d’Assaph. Ma voix s’élève vers Dieu, et je crie; ma voix s’élève vers Dieu, et il me prête l’oreille.

Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

2 Au jour de ma détresse, je recherche le Seigneur, de nuit ma main se tend vers lui sans relâche: mon âme refuse toute consolation.

Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

3 Je pense à Dieu et je gémis, je réfléchis et mon esprit se voile de tristesse. (Sélah)

Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. (Sela)

4 Tu tiens mes paupières ouvertes, je suis troublé au point de ne pouvoir parler.

Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

5 Je médite sur les jours d’un passé lointain, sur les années envolées depuis une éternité.

Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

6 La nuit, je me remémore mes cantiques, je médite en mon cœur, et mon esprit se plonge dans les réflexions:

Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

7 "Le Seigneur délaisse-t-il donc sans retour? Ne rendra-t-il plus sa bienveillance?

“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

8 Sa bonté a-t-elle disparu à jamais? Sa promesse est-elle annulée pour la suite des temps?

Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

9 Dieu a-t-il désappris la compassion? Ou bien, dans sa colère, enchaîne-t-il sa miséricorde?" (Sélah)

Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” (Sela)

10 Et je me dis: "C’Est là ma souffrance, que la main du Très-Haut ait changé à mon égard."

Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”

11 J’Évoquerai le souvenir des œuvres du Seigneur, oui, le souvenir de tes antiques merveilles.

RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

12 Je méditerai sur tous tes exploits, et passerai en revue tes hauts faits.

Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

13 O Dieu, sublime de sainteté est ta voie; est-il une divinité grande comme Dieu?

Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

14 Tu es, toi, l’Etre tout-puissant, auteur de prodiges; tu fais éclater ta force parmi les nations.

Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

15 Par ton bras tu affranchis ton peuple, les fils de Jacob et de Joseph. (Sélah)

Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. (Sela)

16 Les flots te virent, ô Dieu; les flots te virent, et ils tremblèrent, les vagues profondes s’émurent de peur.

Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

17 Les nuées se fondirent en pluies torrentielles, les cieux firent retentir leur tonnerre, et tes flèches volèrent de toutes parts.

Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

18 Le fracas de ta foudre se mêla au tourbillon, les éclairs illuminèrent le monde, la terre gémit et vacilla.

Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

19 Tu frayas ta route à travers la mer, ton sentier à travers des eaux épaisses: tes traces échappèrent aux regards.

Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

20 Tu conduisis comme un troupeau ton peuple, par la main de Moïse et d’Aaron.

Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.