Psaumes 44

1 Au chef des chantres. Par les fils de Coré. Maskîl. O Dieu! De nos oreilles nous l’avons entendue, nos pères nous l’ont racontée, l’œuvre que tu as accomplie de leurs jours, aux temps antiques.

Untuk pemimpin biduan. Dari bani Korah. Nyanyian pengajaran. Ya Allah, dengan telinga kami sendiri telah kami dengar, nenek moyang kami telah menceritakan kepada kami perbuatan yang telah Kaulakukan pada zaman mereka, pada zaman purbakala.

2 Toi, de ta main, tu as dépossédé des nations, et tu les as implantés, eux; tu as ruiné des peuplades, et eux, tu les as multipliés.

Engkau sendiri, dengan tangan-Mu, telah menghalau bangsa-bangsa, tetapi mereka ini Kaubiarkan bertumbuh; suku-suku bangsa telah Kaucelakakan, tetapi mereka ini Kaubiarkan berkembang.

3 Certes, ce n’est pas leur épée qui les a faits maîtres du pays, ni leur bras qui leur a donné la victoire: c’est ta droite, ton bras, la lumière de ta face; car tu les avais pris en affection.

Sebab bukan dengan pedang mereka menduduki negeri, bukan lengan mereka yang memberikan mereka kemenangan, melainkan tangan kanan-Mu dan lengan-Mu dan cahaya wajah-Mu, sebab Engkau berkenan kepada mereka.

4 C’Est toi qui es mon roi, ô Dieu! Décrète les triomphes de Jacob.

Engkaulah Rajaku dan Allahku yang memerintahkan kemenangan bagi Yakub.

5 Grâce à toi nous enfonçons nos ennemis, avec l’aide de ton nom, nous écrasons nos agresseurs.

Dengan Engkaulah kami menanduk para lawan kami, dengan nama-Mulah kami menginjak-injak orang-orang yang bangkit menyerang kami.

6 Car je ne mets pas ma confiance en mon arc; ce n’est pas mon épée qui m’assure la victoire;

Sebab bukan kepada panahku aku percaya, dan pedangkupun tidak memberi aku kemenangan,

7 mais c’est toi qui nous fait triompher de nos ennemis, qui couvres de confusion ceux qui nous haïssent.

tetapi Engkaulah yang memberi kami kemenangan terhadap para lawan kami, dan orang-orang yang membenci kami Kauberi malu.

8 En Dieu nous nous glorifions sans cesse, et à jamais nous célébrons ton nom. (Sélah)

Karena Allah kami nyanyikan puji-pujian sepanjang hari, dan bagi nama-Mu kami mengucapkan syukur selama-lamanya. (Sela)

9 Pourtant tu nous as rejetés et humiliés, et tu n’accompagnes plus nos armées.

Namun Engkau telah membuang kami dan membiarkan kami kena umpat, Engkau tidak maju bersama-sama dengan bala tentara kami.

10 Tu nous fais reculer devant l’ennemi: ceux qui nous haïssent pillent à leur aise.

Engkau membuat kami mundur dari pada lawan kami, dan orang-orang yang membenci kami mengadakan perampokan.

11 Tu nous livres comme des troupeaux dont on se nourrit, et nous éparpilles parmi les nations.

Engkau menyerahkan kami sebagai domba sembelihan dan menyerakkan kami di antara bangsa-bangsa.

12 Tu vends ton peuple à vil prix; tu n’estimes pas bien haut sa valeur.

Engkau menjual umat-Mu dengan cuma-cuma dan tidak mengambil keuntungan apa-apa dari penjualan itu.

13 Tu fais de nous un objet d’opprobre pour nos voisins, la risée et la moquerie de notre entourage.

Engkau membuat kami menjadi cela bagi tetangga-tetangga kami, menjadi olok-olok dan cemooh bagi orang-orang sekeliling kami.

14 Tu nous rends la fable des nations; nous excitons des hochements de tête parmi les peuples.

Engkau membuat kami menjadi sindiran di antara bangsa-bangsa, menyebabkan suku-suku bangsa menggeleng-geleng kepala.

15 Tout le temps, mon déshonneur est là, sous mes yeux, et mon visage se couvre de honte

Sepanjang hari aku dihadapkan dengan nodaku, dan malu menyelimuti mukaku,

16 à la voix de l’insulteur et du détracteur, à la vue de l’ennemi, avide de vengeance.

karena kata-kata orang yang mencela dan menista, di hadapan musuh dan pendendam.

17 Tout cela nous est advenu, sans que nous t’ayons oublié, sans que nous ayons trahi ton alliance.

Semuanya ini telah menimpa kami, tetapi kami tidak melupakan Engkau, dan tidak mengkhianati perjanjian-Mu.

18 Notre cœur n’a pas rétrogradé, ni nos pas n’ont dévié de ton chemin,

Hati kami tidak membangkang dan langkah kami tidak menyimpang dari jalan-Mu,

19 pour que tu dusses nous reléguer dans la région des monstres et nous recouvrir des ombres de la mort.

walaupun Engkau telah meremukkan kami di tempat serigala, dan menyelimuti kami dengan kekelaman.

20 Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, étendu les mains vers un dieu étranger,

Seandainya kami melupakan nama Allah kami, dan menadahkan tangan kami kepada allah lain,

21 est-ce que Dieu ne l’aurait pas constaté, puisqu’il connaît les secrets du cœur?

masakan Allah tidak akan menyelidikinya? Karena Ia mengetahui rahasia hati!

22 Mais pour toi nous subissons chaque jour la mort; on nous considère comme des brebis destinées à la boucherie.

Oleh karena Engkau kami ada dalam bahaya maut sepanjang hari, kami dianggap sebagai domba-domba sembelihan.

23 Réveille-toi donc! Pourquoi demeures-tu endormi, Seigneur? Sors de ton sommeil, ne nous délaisse pas à jamais.

Terjagalah! Mengapa Engkau tidur, ya Tuhan? Bangunlah! Janganlah membuang kami terus-menerus!

24 Pourquoi dérobes-tu ta face, oublies-tu notre misère et notre oppression?

Mengapa Engkau menyembunyikan wajah-Mu dan melupakan penindasan dan impitan terhadap kami?

25 Car notre âme est abaissée jusque dans la poussière, notre corps est couché de son long sur le sol.

Sebab jiwa kami tertanam dalam debu, tubuh kami terhampar di tanah.

26 Lève-toi pour nous venir en aide, délivre-nous par un effet de ta bonté!

Bersiaplah menolong kami, bebaskanlah kami karena kasih setia-Mu!