Psaumes 38
1 Psaume de David. Pour la Commémoration. Eternel, ne me réprimande pas dans ton irritation, ne me châtie pas dans ton courroux.
Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
2 Car tes flèches m’ont transpercé, et ta main s’est appesantie sur moi.
Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
3 Ta colère n’a laissé rien d’intact dans mon corps, mes péchés ont banni la paix de mes membres.
Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4 Car mes fautes ont monté par-dessus ma tête; comme un gros poids, elles pèsent lourdement sur moi.
Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5 Mes plaies sont fétides, putréfiées, par suite de mon égarement.
Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
6 Je suis tordu, affaissé outre mesure; tout le temps, je marche voilé de tristesse,
Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7 car mes entrailles sont toutes malades d’inflammation; nulle partie saine en mon corps.
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
8 Je suis épuisé, abattu au dernier point, je pousse des cris dans la violente agitation de mon cœur.
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
9 Seigneur, tout ce que je souhaite t’est connu; mes soupirs ne t’échappent point.
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
10 Mon cœur palpite violemment, ma vigueur m’a abandonné, même la lumière de mes yeux me fait défaut.
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
11 Mes amis, mes compagnons se tiennent à l’écart de mon mal, mes proches demeurent à distance.
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
12 Ceux qui en veulent à ma vie me dressent des embûches, ceux qui cherchent mon malheur disent des paroles meurtrières, méditent des perfidies toute la journée.
Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13 Pourtant, moi, tel un sourd, je n’entends point, je suis comme un muet qui n’ouvre pas la bouche.
Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14 Oui, je me comporte comme un homme qui n’entend pas, et qui n’a pas de répliques sur les lèvres.
Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15 C’Est que je tourne mon attente vers toi; et, toi, tu m’exauceras, Seigneur, mon Dieu.
Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
16 C’Est que je me dis: "Ils pourraient se réjouir de moi, faire les fiers à mon endroit, en voyant chanceler mes pas!"
Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
17 Ne suis-je point désigné à la ruine? Mon mal n’est-il pas toujours là, sous mes yeux?
Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
18 Car il faut que je confesse mon iniquité; je suis alarmé de mon péché,
Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19 alors que mes ennemis ont une grande puissance de vie; nombreux sont ceux qui me haïssent sans cause,
Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
20 et qui, rendant le mal pour le bien, me molestent pour me récompenser de poursuivre le bien.
İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
21 Ne me délaisse pas, ô Eternel! Mon Dieu, ne te tiens pas éloigné de moi.
Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
22 Hâte-toi de me secourir, Seigneur, qui es mon protecteur.
Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
