Psaumes 22
1 Au chef des chantres. D’Après l’Ayyélet Hachahar. Psaume de David. Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’as-tu abandonné, loin de me porter secours, d’entendre mes paroles suppliantes?
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Айҗәләт-хашшаһар» (таң сәһәрдә кәлгән мәдәт) дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған күй: — «Аһ Илаһим, Илаһим, немишкә мәндин ваз кәчтиң? Сән немишкә мени қутқузуштин шунчә жирақсән? Немишкә қаттиқ пәрядлиримдин шунчә жирақ турисән,
2 Mon Dieu, j’appelle de jour et tu ne réponds pas, de nuit, et il n’est pas de trêve pour moi.
Худайим, күндүздә нида қилдим, лекин Сән һеч җавап қилмайсән; Кечидиму мән шундақ пәряд қилиштин арам алалмаймән.
3 Tu es pourtant le Saint, trônant au milieu des louanges d’Israël.
Бирақ и Исраилниң мәдһийилирини өз маканиң қилғучи, Сән дегән пак-муқәддәстурсән!
4 En toi nos pères ont eu confiance, ils ont eu confiance, et tu les as sauvés.
Ата-бовилиримиз сени таянчи қилған, Улар саңа таянған, сән уларни қутқузған.
5 Ils ont crié vers toi et ont été délivrés; ils ont espéré en toi et n’ont pas été déçus.
Улар Саңа нида қилишлири билән қутулған; Саңа тайиниш билән уларниң үмүти һеч йәрдә қалған әмәс.
6 Moi, je suis un vermisseau, et non un homme, l’opprobre des gens, objet de mépris pour le peuple.
Бирақ мән болсам адәм әмәс, бир қурутмән, Инсан тәрипидин [төһмәт билән] рәсвайиаләм қилинғанмән, Халайиқ тәрипидин кәмситилгәнмән.
7 Tous ceux qui me voient se moquent de moi, grimacent des lèvres, hochent la tête.
Мени көргәнләрниң һәммиси мазақ қилип күлиду, Башлирини силкишип ағзилирини пүрүштүрүп:
8 "Qu’il s’en remette à l’Eternel! Que celui-ci le sauve, qu’il l’arrache du danger, puisqu’il l’aime!"
«У Пәрвәрдигарға өзини тапшурған әмәсму?! Әнди Пәрвәрдигар уни қутқузсун! Пәрвәрдигар униңдин хурсән болса әгәр, Уни қутулдурсун!» — дейишиду.
9 Oui, c’est toi qui m’as tiré des entrailles maternelles, qui m’as fait reposer en sûreté dans le giron de ma mère;
Бирақ мени апамниң қосиғидин чиқарғучи өзүңдурсән; Һәтта әмчәктики вақтимдиму мени өзүңгә таяндурғансән;
10 entre tes bras j’ai été jeté dès ma naissance, dès le sein de ma mère, tu as été mon Dieu.
Туғулғинимдин тартипла, мән өзүмни қойнуңға ташлиғанмән; Анамниң балиятқусидики вақтимдила, Сән мениң Тәңрим болуп кәлгәнсән.
11 Ne t’éloigne pas de moi car l’angoisse est proche, et nul n’est là pour m’aider.
Мәндин жирақлашма; Чүнки риязәт мени қистап кәлди; Маңа ярдәмдә болғучи йоқтур.
12 Des taureaux nombreux m’environnent, des bêtes puissantes de Basan m’assiègent.
Нурғун буқилар мени қоршивалди; Башанниң күчлүк буқилири мени оривалди;
13 Ils ouvrent contre moi leur gueule, tel un lion qui déchire et qui rugit.
Улар адәмни титма қилғучи һөкирәватқан ширдәк, Ағзилирни чоң ечип маңа тикилип туриду.
14 Je suis comme l’eau qu’on répand, tous mes membres se disloquent; mon cœur est comme de la cire, qui fondrait au milieu de mes entrailles.
Мән төкүлгән судәк болдум, Һәммә сүйәклирим изидин чиқип кәтти; Жүригим момдәк ерип кәтти, Ич-бағримда зәиплишип ерип кәтти.
15 Ma sève est desséchée comme un tesson, ma langue est collée à mon palais; tu m’étends dans la poussière de la mort.
Қағҗирап кәткән сапал парчисидәк мағдурум қалмиди, Тилим таңлийимға чаплишип кәтти, Сән [Пәрвәрдигар] мени өлүмниң топа-чаңлириға қойғансән.
16 Car des chiens m’enveloppent, la bande des méchants fait cercle autour de moi; comme le lion ils meurtrissent mes mains et mes pieds.
Ғалҗир иштлар маңа олашти, Бир топ рәзилләр мени қистап келип, Мениң қолум вә путумни санҗип тәшти.
17 Je pourrais compter tous mes os; eux, ils me toisent et se repaissent de ma vue.
Сүйәклиримниң һәммисини саналаймән, [Устиханлирим] маңа тикилип қарап турғандәк қилиду.
18 Ils se partagent mes habits, ils tirent au sort mes vêtements.
Улар кийимлиримни өз арисида үләштүрүватиду, Көңлигимгә еришиш үчүн чәк ташлишиватиду.
19 Mais toi, ô Seigneur, ne t’éloigne pas; toi, qui es ma force, viens vite à mon secours!
Бирақ, и Пәрвәрдигар, мәндин жирақлашма! И Күч-Қудритим болғучим, ярдәмгә тез кәлгәйсән!
20 Sauve mon âme du glaive, ma vie de la fureur des chiens;
Җенимни қиличтин қутқузғин, Мениң ялғуз җенимни иштниң чаңгилидин қутулдурғин.
21 arrache-moi de la gueule du lion, protège-moi contre les cornes des buffles.
Мени ширниң ағзидин қутқузғин; Шундақ, Сән илтиҗалиримни иҗабәт қилип явайи калиларниң мүңгүзлиридин қутқузғансән!
22 Je proclamerai ton nom devant mes frères, au milieu de l’assemblée, je te louerai.
Мән Сениң намиңни қериндашлиримға елан қилимән; Чоң җамаәт ичидә туруп Саңа болған мәдһийилиримни җакалаймән;
23 "Adorateurs de l’Eternel, louez-le vous tous, descendants de Jacob, honorez-le; révérez-le, vous tous, postérité d’Israël!
Пәрвәрдигардин әймәнгүчиләр, Уни мәдһийиләңлар! Яқупниң барлиқ нәсиллири, Униңға шан-шәрәп кәлтүрүңлар! Исраилниң пүтүн әвлатлири, Униңдин әйминиңлар.
24 Car il n’a point dédaigné, il n’a point méprisé la misère du malheureux; il n’a pas caché de lui son visage, ni manqué de l’entendre quand il implorait!"
Чүнки У езилгүчиниң әшу харлинишлирини нәзиридин сақит қилған әмәс, Яки Униңдин һеч йиргәнгән әмәс; Униңдин Өз висалини һеч йошурған әмәс; Бәлки У илтиҗа қилип авазини көтәргинидә, Униңға қулақ селип аңлиған.
25 C’Est toi dont je célébrerai les louanges dans la grande assemblée, j’accomplirai mes vœux devant ceux qui te craignent.
Чоң җамаәт ичидә маңа оқулған мәдһийиләр Өзүңдиндур, Худадин әймәнгүчиләрниң алдида ичкән қәсәмлиримни ишқа ашуримән;
26 Les humbles mangeront et seront rassasiés, les adorateurs de l’Eternel le loueront. Que votre cœur renaisse à la vie pour toujours!
Аҗиз мөминләр қосиғи тойғичә тамақлиниду; Пәрвәрдигарни издигәнләр Уни мәдһийәләйду; Силәрниң қәлбиңлар мәңгү яшнайду!
27 Les confins de la terre se souviendront et reviendront au Seigneur, toutes les familles des peuples se prosterneront devant lui.
Зиминниң әң четидикиләрму бу ишни қәлбидә тутуп, товва қилип Пәрвәрдигарниң алдиға келиду; Әл-милләтләрниң барлиқ җәмәтлири алдиңда ибадәт қилиду;
28 Car à l’Eternel appartient la royauté, il domine sur toutes les nations.
Чүнки падишалиқ Пәрвәрдигарғила тәвәдур; У әл-милләтләр арисида һөкүм сүргүчидур.
29 Ils mangeront et adoreront, tous les heureux de la terre; devant lui s’inclineront ceux qui descendent dans la poussière, incapables de sustenter leur vie.
Җаһандики байларму Униң алдидин йәп-ичип, ибадәт қилиду; Тупраққа кирәй дәп қалғанларму, һәтта өз җенини сақлалмайдиғанларму Униңға сәҗдә қилиду;
30 La postérité lui vouera un culte; on parlera du Seigneur aux âges à venir.
Кәлгүсидики бир әвлат Униң хизмитидә болиду; Бу әвлат Рәб үчүн Өз пәрзәнтлири һесаплиниду.
31 IIs viendront et proclameront sa justice: ils diront au peuple à naître ce qu’il a fait.
Кейин улар келип, шу чағда туғулидиған бир қовмға Униң һәққанийлиғини җакалап шуни елан қилидуки, «У буни әмәлгә ашурди!»
