Psaumes 22
1 Au chef des chantres. D’Après l’Ayyélet Hachahar. Psaume de David. Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’as-tu abandonné, loin de me porter secours, d’entendre mes paroles suppliantes?
Müzik şefi için - “Tan Geyiği” makamında - Davut'un mezmuru Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2 Mon Dieu, j’appelle de jour et tu ne réponds pas, de nuit, et il n’est pas de trêve pour moi.
Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3 Tu es pourtant le Saint, trônant au milieu des louanges d’Israël.
Oysa sen kutsalsın, İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4 En toi nos pères ont eu confiance, ils ont eu confiance, et tu les as sauvés.
Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.
5 Ils ont crié vers toi et ont été délivrés; ils ont espéré en toi et n’ont pas été déçus.
Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.
6 Moi, je suis un vermisseau, et non un homme, l’opprobre des gens, objet de mépris pour le peuple.
Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7 Tous ceux qui me voient se moquent de moi, grimacent des lèvres, hochent la tête.
Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
8 "Qu’il s’en remette à l’Eternel! Que celui-ci le sauve, qu’il l’arrache du danger, puisqu’il l’aime!"
“Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”
9 Oui, c’est toi qui m’as tiré des entrailles maternelles, qui m’as fait reposer en sûreté dans le giron de ma mère;
Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10 entre tes bras j’ai été jeté dès ma naissance, dès le sein de ma mère, tu as été mon Dieu.
Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.
11 Ne t’éloigne pas de moi car l’angoisse est proche, et nul n’est là pour m’aider.
Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.
12 Des taureaux nombreux m’environnent, des bêtes puissantes de Basan m’assiègent.
Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13 Ils ouvrent contre moi leur gueule, tel un lion qui déchire et qui rugit.
Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.
14 Je suis comme l’eau qu’on répand, tous mes membres se disloquent; mon cœur est comme de la cire, qui fondrait au milieu de mes entrailles.
Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15 Ma sève est desséchée comme un tesson, ma langue est collée à mon palais; tu m’étends dans la poussière de la mort.
Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
16 Car des chiens m’enveloppent, la bande des méchants fait cercle autour de moi; comme le lion ils meurtrissent mes mains et mes pieds.
Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17 Je pourrais compter tous mes os; eux, ils me toisent et se repaissent de ma vue.
Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18 Ils se partagent mes habits, ils tirent au sort mes vêtements.
Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
19 Mais toi, ô Seigneur, ne t’éloigne pas; toi, qui es ma force, viens vite à mon secours!
Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20 Sauve mon âme du glaive, ma vie de la fureur des chiens;
Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21 arrache-moi de la gueule du lion, protège-moi contre les cornes des buffles.
Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!
22 Je proclamerai ton nom devant mes frères, au milieu de l’assemblée, je te louerai.
Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
23 "Adorateurs de l’Eternel, louez-le vous tous, descendants de Jacob, honorez-le; révérez-le, vous tous, postérité d’Israël!
Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
24 Car il n’a point dédaigné, il n’a point méprisé la misère du malheureux; il n’a pas caché de lui son visage, ni manqué de l’entendre quand il implorait!"
Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25 C’Est toi dont je célébrerai les louanges dans la grande assemblée, j’accomplirai mes vœux devant ceux qui te craignent.
Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
26 Les humbles mangeront et seront rassasiés, les adorateurs de l’Eternel le loueront. Que votre cœur renaisse à la vie pour toujours!
Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27 Les confins de la terre se souviendront et reviendront au Seigneur, toutes les familles des peuples se prosterneront devant lui.
Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
28 Car à l’Eternel appartient la royauté, il domine sur toutes les nations.
Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.
29 Ils mangeront et adoreront, tous les heureux de la terre; devant lui s’inclineront ceux qui descendent dans la poussière, incapables de sustenter leur vie.
Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.
30 La postérité lui vouera un culte; on parlera du Seigneur aux âges à venir.
Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31 IIs viendront et proclameront sa justice: ils diront au peuple à naître ce qu’il a fait.
O'nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
