Psaumes 22
1 Au chef des chantres. D’Après l’Ayyélet Hachahar. Psaume de David. Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’as-tu abandonné, loin de me porter secours, d’entendre mes paroles suppliantes?
Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
2 Mon Dieu, j’appelle de jour et tu ne réponds pas, de nuit, et il n’est pas de trêve pour moi.
Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 Tu es pourtant le Saint, trônant au milieu des louanges d’Israël.
Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
4 En toi nos pères ont eu confiance, ils ont eu confiance, et tu les as sauvés.
Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
5 Ils ont crié vers toi et ont été délivrés; ils ont espéré en toi et n’ont pas été déçus.
Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
6 Moi, je suis un vermisseau, et non un homme, l’opprobre des gens, objet de mépris pour le peuple.
Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
7 Tous ceux qui me voient se moquent de moi, grimacent des lèvres, hochent la tête.
Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:
8 "Qu’il s’en remette à l’Eternel! Que celui-ci le sauve, qu’il l’arrache du danger, puisqu’il l’aime!"
Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
9 Oui, c’est toi qui m’as tiré des entrailles maternelles, qui m’as fait reposer en sûreté dans le giron de ma mère;
Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
10 entre tes bras j’ai été jeté dès ma naissance, dès le sein de ma mère, tu as été mon Dieu.
Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
11 Ne t’éloigne pas de moi car l’angoisse est proche, et nul n’est là pour m’aider.
Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.
12 Des taureaux nombreux m’environnent, des bêtes puissantes de Basan m’assiègent.
Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
13 Ils ouvrent contre moi leur gueule, tel un lion qui déchire et qui rugit.
Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
14 Je suis comme l’eau qu’on répand, tous mes membres se disloquent; mon cœur est comme de la cire, qui fondrait au milieu de mes entrailles.
Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
15 Ma sève est desséchée comme un tesson, ma langue est collée à mon palais; tu m’étends dans la poussière de la mort.
Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
16 Car des chiens m’enveloppent, la bande des méchants fait cercle autour de moi; comme le lion ils meurtrissent mes mains et mes pieds.
Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
17 Je pourrais compter tous mes os; eux, ils me toisent et se repaissent de ma vue.
Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
18 Ils se partagent mes habits, ils tirent au sort mes vêtements.
Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
19 Mais toi, ô Seigneur, ne t’éloigne pas; toi, qui es ma force, viens vite à mon secours!
Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
20 Sauve mon âme du glaive, ma vie de la fureur des chiens;
Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.
21 arrache-moi de la gueule du lion, protège-moi contre les cornes des buffles.
Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
22 Je proclamerai ton nom devant mes frères, au milieu de l’assemblée, je te louerai.
Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
23 "Adorateurs de l’Eternel, louez-le vous tous, descendants de Jacob, honorez-le; révérez-le, vous tous, postérité d’Israël!
Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
24 Car il n’a point dédaigné, il n’a point méprisé la misère du malheureux; il n’a pas caché de lui son visage, ni manqué de l’entendre quand il implorait!"
Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.
25 C’Est toi dont je célébrerai les louanges dans la grande assemblée, j’accomplirai mes vœux devant ceux qui te craignent.
Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
26 Les humbles mangeront et seront rassasiés, les adorateurs de l’Eternel le loueront. Que votre cœur renaisse à la vie pour toujours!
Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
27 Les confins de la terre se souviendront et reviendront au Seigneur, toutes les familles des peuples se prosterneront devant lui.
Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
28 Car à l’Eternel appartient la royauté, il domine sur toutes les nations.
Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
29 Ils mangeront et adoreront, tous les heureux de la terre; devant lui s’inclineront ceux qui descendent dans la poussière, incapables de sustenter leur vie.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
30 La postérité lui vouera un culte; on parlera du Seigneur aux âges à venir.
Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
31 IIs viendront et proclameront sa justice: ils diront au peuple à naître ce qu’il a fait.
Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
