Psaumes 2

1 Pourquoi se démènent les peuples, et les nations agitent-elles de vains projets?

بۆچی نەتەوەکان دەوروژێن و گەلان پیلان لە شتی پووچ دەگێڕن؟

2 Les rois de la terre se soulèvent, les princes se liguent ensemble contre l’Eternel et son oint.

پاشایانی زەوی خۆیان ڕێک دەخەن، سەرۆکەکانیان پێکەوە کۆدەبنەوە لە دژی یەزدان و مەسیحەکەی و دەڵێن:

3 "Brisons disent-ils leurs liens. Rejetons loin de nous leurs chaînes!"

«با کۆتەکانیان بشکێنین و زنجیرەکانیان لە خۆمان بکەینەوە.»

4 Celui qui réside dans les cieux en rit, le Seigneur se raille d’eux.

ئەوەی لە ئاسمان دانیشتووە پێدەکەنێت، پەروەردگار گاڵتەیان پێ دەکات.

5 Puis il les apostrophe dans sa colère et, dans son courroux, il les terrifie:

ئینجا بە تووڕەیی خۆی قسەیان بۆ دەکات، بە هەڵچوونی خۆی دەیانتۆقێنێت:

6 "C’Est moi dit-il qui ai consacré mon roi sur Sion, ma montagne sainte!"

«من پاشای خۆمم لەسەر سییۆن داناوە، لەسەر کێوی پیرۆزی خۆم.»

7 Je veux proclamer ce qui est une loi immuable: "L’Eternel m’a dit: Tu es mon fils, c’est moi qui, aujourd’hui, t’ai engendré!

من فەرمانی یەزدانتان پێ ڕادەگەیەنم: پێی فەرمووم: «تۆ کوڕی منی، من ئەمڕۆ بوومە باوکت.

8 Demande-le-moi, et je te donnerai des peuples comme héritage, les confins de la terre pour domaine.

داوام لێ بکە، نەتەوەکان دەکەم بە میراتت، ئەوپەڕی زەوی دەکەم بە موڵکی تۆ.

9 Tu les briseras avec un sceptre de fer, tu les broieras comme un vase de potier."

بە گۆچانێکی ئاسنین دەیانشکێنیت و وەک گۆزەیەکی گڵین وردوخاشیان دەکەیت.»

10 Et maintenant, ô rois, sachez comprendre, tenez-vous pour avertis, juges de la terre!

بۆیە، ئەی پاشایان، وریابن، سەرۆکەکانی زەوی، ئاگاداربن.

11 Adorez l’Eternel avec crainte, et réjouissez-vous en Dieu avec tremblement.

بە ترسەوە یەزدان بپەرستن، بە لەرزەوە دڵخۆش بن.

12 Rendez hommage au fils, de peur qu’il ne s’indigne, et que vous n’alliez a votre perte; car bien vite sa colère prend feu: heureux tous ceux qui s’abritent en lui!

کوڕەکە ماچ بکەن، نەوەک تووڕە ببێت و لە ڕێگای خۆتان بفەوتێن، چونکە تووڕەیی ئەو زوو دێتە جۆش. خۆزگە دەخوازرێ بە هەموو ئەوانەی پەنا دەبەنە بەر ئەو.