Psaumes 147
1 Louez le Seigneur, car il est bon; qu’on célèbre notre Dieu, car il est aimable: à lui conviennent les louanges.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 L’Eternel rebâtira Jérusalem, il y rassemblera les débris dispersés d’Israël.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 C’Est lui qui guérit les cœurs brisés et panse leurs douloureuses blessures.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Il détermine le nombre des étoiles, à elles toutes il attribue des noms.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Grand est notre Maître et tout-puissant, sa sagesse est sans limites.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 L’Eternel soutient les humbles, il abaisse jusqu’à terre les méchants.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Entonnez des actions de grâce en l’honneur de l’Eternel. Célébrez notre Dieu au son de la harpe.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 C’Est lui qui couvre le ciel de nuages, prépare la pluie pour la terre, fait pousser l’herbe sur les montagnes.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Il donne leur pâture aux bêtes, aux petits des corbeaux qui la réclament.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Il ne prend point plaisir à la vigueur du coursier, il ne tient pas à l’agilité de l’homme;
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 ce qu’il aime, l’Eternel, ce sont ses adorateurs, ceux qui ont foi en sa bonté.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Célèbre, ô Jérusalem, l’Eternel, glorifie ton Dieu, ô Sion!
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Car il a consolidé les barres de tes portes, il a béni tes fils dans ton enceinte,
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 C’Est lui qui a fait régner la paix sur ton sol, qui te rassasie de la moelle du froment.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Il envoie ses ordres sur la terre, sa parole vole avec une extrême rapidité.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Il répand la neige comme des flocons de laine, sème le givre comme de la cendre.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Il lance des glaçons par morceaux: qui peut tenir devant ses frimas?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Il émet un ordre, et le dégel s’opère; il fait souffler le vent: les eaux reprennent leur cours.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Il a révélé ses paroles à Jacob, ses statuts et ses lois de justice à Israël.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Il n’a fait cela pour aucun des autres peuples; aussi ses lois leur demeurent-elles inconnues. Alléluia!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
