Psaumes 147
1 Louez le Seigneur, car il est bon; qu’on célèbre notre Dieu, car il est aimable: à lui conviennent les louanges.
Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
2 L’Eternel rebâtira Jérusalem, il y rassemblera les débris dispersés d’Israël.
Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
3 C’Est lui qui guérit les cœurs brisés et panse leurs douloureuses blessures.
Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
4 Il détermine le nombre des étoiles, à elles toutes il attribue des noms.
Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
5 Grand est notre Maître et tout-puissant, sa sagesse est sans limites.
Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
6 L’Eternel soutient les humbles, il abaisse jusqu’à terre les méchants.
Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
7 Entonnez des actions de grâce en l’honneur de l’Eternel. Célébrez notre Dieu au son de la harpe.
Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
8 C’Est lui qui couvre le ciel de nuages, prépare la pluie pour la terre, fait pousser l’herbe sur les montagnes.
Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
9 Il donne leur pâture aux bêtes, aux petits des corbeaux qui la réclament.
Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
10 Il ne prend point plaisir à la vigueur du coursier, il ne tient pas à l’agilité de l’homme;
Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
11 ce qu’il aime, l’Eternel, ce sont ses adorateurs, ceux qui ont foi en sa bonté.
Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
12 Célèbre, ô Jérusalem, l’Eternel, glorifie ton Dieu, ô Sion!
Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
13 Car il a consolidé les barres de tes portes, il a béni tes fils dans ton enceinte,
Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
14 C’Est lui qui a fait régner la paix sur ton sol, qui te rassasie de la moelle du froment.
De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
15 Il envoie ses ordres sur la terre, sa parole vole avec une extrême rapidité.
Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
16 Il répand la neige comme des flocons de laine, sème le givre comme de la cendre.
Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
17 Il lance des glaçons par morceaux: qui peut tenir devant ses frimas?
Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
18 Il émet un ordre, et le dégel s’opère; il fait souffler le vent: les eaux reprennent leur cours.
Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
19 Il a révélé ses paroles à Jacob, ses statuts et ses lois de justice à Israël.
Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
20 Il n’a fait cela pour aucun des autres peuples; aussi ses lois leur demeurent-elles inconnues. Alléluia!
Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
