Psaumes 14

1 Au chef des chantres; de David. L’Insensé a dit en son cœur: "Il n’est point de Dieu!" On est corrompu, on commet des actes odieux, personne ne fait le bien.

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Akılsız içinden, “Tanrı yok!” der. İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü, İyilik eden yok.

2 L’Eternel, du haut du ciel, regarde les hommes, pour voir s’il en est de bien inspirés, recherchant Dieu.

RAB göklerden bakar oldu insanlara, Akıllı, Tanrı'yı arayan biri var mı diye.

3 Tous ils ont dévié, ensemble ils sont pervertis; personne n’agit bien, pas même un seul.

Hepsi saptı, Tümü yozlaştı, İyilik eden yok, Bir kişi bile!

4 Eh bien! Ils s’en ressentiront, tous ces ouvriers d’iniquité, qui dévorent mon peuple comme on mange du pain, et n’invoquent point l’Eternel.

Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu? Halkımı ekmek yer gibi yiyor, RAB'be yakarmıyorlar.

5 Dès lors, ils seront saisis d’épouvante, car Dieu est avec la race des justes.

Dehşete düşecekler yeryüzünde, Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.

6 Pensez-vous confondre les desseins du pauvre, alors que l’Eternel est son abri?

Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız, Ama RAB onun sığınağıdır.

7 Ah! puisse venir de Sion le salut d’Israël! Quand le Seigneur ramènera les captifs de son peuple, Jacob jubilera, Israël sera dans la joie.

Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse! RAB halkını eski gönencine kavuşturunca, Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.