Psaumes 139
1 Au chef des chantres. Psaume de David. Seigneur, tu m’as examiné à fond et tu me connais.
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
2 Tu connais tous mes faits et gestes, longtemps d’avance tu es instruit de ma pensée.
Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
3 Ma marche et mon repos, tu les détermines, toutes mes voies te sont familières.
Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
4 Certes la parole n’est pas encore née sur ma langue, que déjà, Seigneur, elle t’est dévoilée tout entière.
Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
5 Tu me serres de près derrière et devant, et tu poses sur moi ta main.
Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
6 Cette science est trop prodigieuse pour moi, trop sublime pour que je puisse la saisir.
Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
7 Où me retirerais-je devant ton esprit? Où chercherais-je un refuge pour me dérober à ta face?
Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)
9 Que je m’élève sur les ailes de l’aurore, pour m’établir aux confins des mers,
Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
10 là aussi ta main me guiderait, et ta droite se saisirait de moi.
I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
11 Si je dis: "Que du moins les ténèbres m’enveloppent, que la lumière du jour se change en nuit pour moi!"
Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
12 Les ténèbres mêmes ne sont pas obscures pour toi, la nuit est lumineuse comme le jour, l’obscurité est clarté pour toi.
Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
13 Car c’est toi qui as façonné mes reins, tu m’as pétri dans le sein de ma mère.
Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
14 Je te rends grâce de m’avoir si merveilleusement distingué; tes œuvres sont prodigieuses, mon âme le sait parfaitement.
Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
15 Mon être n’échappa point à tes regards, quand je fus formé dans le mystère, artistement organisé dans les profondeurs de la terre.
Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
16 Tes yeux me voyaient, quand j’étais une masse informe, et sur ton livre se trouvaient inscrits tous les jours qui m’étaient réservés, avant qu’un seul fût éclos.
Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Mais pour moi, ô Dieu, que tes pensées m’accablent! Que leur somme est infinie!
Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
18 Les compterai-je? Elles sont plus nombreuses que les grains de sable; quand je me réveille, je suis encore plein de ta pensée.
Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
19 Ah! si seulement, ô Dieu, tu faisais périr l’impie! Si seulement les hommes de sang s’éloignaient de moi!
Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
20 Car ils te nomment à l’appui de leurs desseins criminels; eux, tes adversaires, invoquent ton nom pour le mensonge.
Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
21 A coup sûr, je déteste ceux qui te haïssent, j’ai en horreur ceux qui se dressent contre toi.
Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
22 Je leur ai voué une haine infinie, je les considère comme des ennemis.
Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
23 Scrute-moi, ô Dieu, et examine mon cœur; éprouve-moi, et prends connaissance de mes pensées.
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
24 Tu verras s’il est en moi des habitudes vicieuses: guide-moi dans le chemin de l’éternité.
I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
