Psaumes 114

1 Quand Israël sortit de l’Egypte, la maison de Jacob du milieu d’un peuple à la langue barbare,

Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;

2 Juda devint son sanctuaire, Israël, le domaine de son empire.

Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.

3 La mer le vit et se mit à fuir, le Jourdain retourna en arrière,

Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.

4 les montagnes bondirent comme des béliers, les collines comme des agneaux.

Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.

5 Qu’as-tu, ô mer, pour t’enfuir, Jourdain, pour retourner en arrière?

Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?

6 Montagnes, pourquoi bondissez-vous comme des béliers, et vous collines, comme des agneaux?

Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?

7 A l’aspect du Seigneur, tremble, ô terre, à l’aspect du Dieu de Jacob,

Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;

8 qui change le rocher en nappe d’eau, le granit en sources jaillissantes!

Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.