Psaumes 112

1 Alléluia! Heureux l’homme qui craint l’Eternel, qui prend grand plaisir à ses commandements!

Dýrð sé Guði! Að trúa á Guð og treysta honum veitir ómælda blessun. Sæll er sá maður sem hefur unun af boðorðum hans.

2 Puissante sera sa postérité sur la terre: la race des justes est bénie!

Börn hans njóta hvarvetna heiðurs, því að góður arfur eflir göfugan mann.

3 Abondance et richesse régneront dans sa maison, sa vertu subsistera à jamais.

Sjálfur býr hann við auðlegð og góðverk hans gleymast ekki.

4 Une lumière brille pour les justes au sein des ténèbres; il est bienveillant, miséricordieux, vertueux.

Réttlátum er hann ljós í myrkri – miskunn hans og gæska eru augljós.

5 Bon pour les hommes, il est généreux, consent des prêts, et règle ses affaires avec équité.

Sá mun blessun hljóta sem er góðgjarn og fús að lána og framkvæmir verk sín með réttvísi.

6 Certes jamais il ne chancelle, le juste se prépare un souvenir impérissable.

Slíkur maður verður ekki fórnarlamb illra atvika. Umhyggja Guðs fyrir honum verður umræðuefni þeirra sem þekkja hann.

7 Il n’appréhende pas de mauvaise nouvelle, son cœur est ferme, plein de confiance en l’Eternel.

Hann óttast ekki vondar fréttir, né kvíðir því sem koma skal. Hann er öruggur og veit að Drottinn annast hann.

8 Son âme est inébranlable, ne craint rien, tandis qu’il voit de ses yeux le sort de ses adversaires.

Þess vegna óttast hann ekkert og horfir á óvini sína með stakri ró.

9 Il est prodigue pour donner aux pauvres, sa bienfaisance ne se dément jamais, son front s’élève avec honneur.

Hann hefur miðlað mildilega og gefið fátækum. Góðverk hans munu ekki gleymast. Hann mun njóta vinsælda og hafa áhrif.

10 Le méchant en est témoin et s’irrite, il grince des dents et se ronge de dépit. Le désir des méchants est frappé d’impuissance.

Þetta sjá óguðlegir og þeim gremst. Þeir munu gnísta tönnum og tortímast og óskir þeirra rætast ekki.