Psaumes 11

1 Au chef des chantres; de David. L’Eternel est mon abri: comment me dites-vous: "Fuis vers la montagne comme un oiseau?

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ben RAB'be sığınırım, Nasıl dersiniz bana, “Kuş gibi kaç dağlara.

2 Car voici que les méchants bandent leur arc, fixent leur flèche sur la corde,

Bak, kötüler yaylarını geriyor, Temiz yürekli insanları Karanlıkta vurmak için Oklarını kirişine koyuyor.

3 pour la lancer, dans les ténèbres, contre les cœurs droits. Si les fondements sont renversés, que peut faire le juste?"

Temeller yıkılırsa, Ne yapabilir doğru insan?”

4 L’Eternel, dans son saint palais, l’Eternel, dont le trône est aux cieux, ses yeux regardent, ses paupières distinguent les fils d’Adam.

RAB kutsal tapınağındadır, O'nun tahtı göklerdedir, Bütün insanları görür, Herkesi sınar.

5 L’Eternel éprouve le juste, mais le méchant et le partisan de la violence, il les hait de toute son âme.

RAB doğru insanı sınar, Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.

6 Il fait pleuvoir sur les impies des charbons ardents: le feu, le soufre et un vent brûlant sont le lot qui leur échoit en partage.

Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak, Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak.

7 Car l’Eternel est juste, il aime ce qui est juste: quiconque est droit contemplera sa face.

Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever; Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek.