Psaumes 106
1 Alléluia! Rendez hommage à l’Eternel, car sa grâce dure à jamais.
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Qui saura dire la toute-puissance de l’Eternel, exprimer toute sa gloire?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Heureux ceux qui respectent le droit, pratiquent la justice en tout temps!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Souviens-toi de moi, ô Eternel, dans ta bienveillance pour ton peuple, veille sur moi, par ta protection,
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 pour que je puisse voir le bonheur de tes élus, me réjouir de la joie de ton peuple, me glorifier de concert avec ton héritage.
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Nous avons péché tout comme nos pères, nous avons mal agi, nous sommes coupables!
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Nos pères, en Egypte, n’ont pas compris tes miracles, ni gardé le souvenir de tes nombreux bienfaits! Ils se révoltèrent aux bords de la mer, de la mer des Joncs.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Lui cependant les secourut à cause de son nom, pour faire connaître sa puissance.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Il apostropha la mer des Joncs, et elle se dessécha, il leur fit traverser les flots comme une terre nue.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 Il leur porta secours contre l’oppresseur, les délivra de la main de l’ennemi.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 Les eaux recouvrirent leurs persécuteurs, pas un d’entre eux n’en réchappa.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 Alors ils eurent foi en ses paroles, et chantèrent ses louanges.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Bien vite ils oublièrent ses œuvres; ils ne mirent pas leur attente dans ses desseins.
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Ils furent pris d’ardentes convoitises dans le désert, et mirent Dieu à l’épreuve dans la solitude.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 Il leur accorda ce qu’ils réclamaient, mais envoya la consomption dans leurs organes.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Ils furent jaloux de Moïse dans le camp, d’Aaron, le saint de l’Eternel.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 La terre, s’entrouvrant, engloutit Dathan, elle se referma sur la bande d’Abirâm.
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 Un feu consuma leur troupe, une flamme embrasa les impies.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Ils fabriquèrent un veau près du Horeb, et se prosternèrent devant une idole en fonte.
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 Ils troquèrent ainsi leur gloire contre l’effigie d’un bœuf qui broute l’herbe.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Ils avaient oublié Dieu, leur sauveur, qui avait accompli de si grandes choses en Egypte,
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 des merveilles dans le pays de Cham, de formidables prodiges près de la mer des Joncs.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Il parlait de les anéantir, si Moïse, son élu, ne se fût placé sur la brèche devant lui, pour détourner sa colère prête à tout détruire.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Puis ils montrèrent du dédain pour un pays délicieux, n’ayant pas foi en sa parole.
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 Ils murmurèrent dans leurs tentes, n’écoutèrent point la voix de l’Eternel;
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 et il leva la main contre eux pour jurer qu’il les ferait succomber dans le désert,
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 qu’il rejetterait leurs descendants parmi les nations, et les disperserait dans leurs contrées.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Ils se prostituèrent à Baal-Peor, et mangèrent des sacrifices offerts à des dieux inanimés.
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 Ils déchaînèrent la colère par leurs actes, et un fléau fit irruption parmi eux.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Mais Phinéas se leva pour faire justice, et le fléau cessa de sévir.
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 Cette action lui fut comptée comme un mérite, d’âge en âge, jusque dans l’éternité.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Ils suscitèrent le courroux divin aux eaux de Meriba, et il advint du mal à Moïse à cause d’eux.
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 Car ils furent rebelles à l’esprit de Dieu, et ses lèvres prononcèrent l’arrêt.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 Ils n’exterminèrent point les nations que l’Eternel leur avait désignées.
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 Ils se mêlèrent aux peuples et s’inspirèrent de leurs coutumes,
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 adorant leurs idoles, qui devinrent pour eux un piège.
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles aux démons,
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 répandirent du sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu’ils immolaient aux idoles de Canaan, et le pays fut déshonoré par des flots de sang.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 Ils se souillèrent par leurs œuvres, et leurs actes furent une longue prostitution.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 La colère de l’Eternel s’alluma contre son peuple, et il prit en horreur son héritage.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Il les livra au pouvoir des nations, ceux qui les haïssaient devinrent leurs maîtres.
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 Leurs ennemis les opprimèrent, et les firent plier sous leur joug.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Maintes fois Dieu les délivra, mais ils redevenaient rebelles de propos délibéré, et tombaient en décadence par leurs fautes.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 Il devenait attentif à leur détresse, quand il entendait leurs supplications,
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 se souvenant, pour leur bien, de son alliance, et se laissant fléchir dans son infinie miséricorde.
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Il émouvait la pitié en leur faveur chez tous ceux qui les retenaient captifs.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Viens à notre secours, Eternel, notre Dieu, rassemble-nous d’entre les nations, pour que nous rendions hommage à ton saint nom, et cherchions notre gloire dans tes louanges.
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Béni soit l’Eternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité, et que le peuple tout entier dise: "Amen! Alléluia!"
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
