Psaumes 105
1 Rendez hommage à l’Eternel, proclamez son nom, publiez parmi les nations ses hauts faits.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Chantez en son honneur, célébrez-le, entretenez-vous de toutes ses merveilles.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Glorifiez-vous de son saint nom; que le cœur de ceux qui recherchent l’Eternel soit en joie!
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Mettez-vous en quête de l’Eternel et de sa puissance, aspirez constamment à jouir de sa présence.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Souvenez-vous des merveilles qu’il a opérées, de ses prodiges et des arrêts sortis de sa bouche,
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 vous, ô postérité d’Abraham, son serviteur, fils de Jacob, ses élus!
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Il est, lui, l’Eternel, notre Dieu; ses jugements s’étendent à toute la terre.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 Eternellement il garde le souvenir de son alliance, du pacte qu’il a promulgué pour mille générations,
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 qu’il a conclu avec Abraham, qu’il a fait par serment avec Isaac.
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 Il l’a érigé en loi pour Jacob, en contrat immuable pour Israël.
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 "C’Est à toi, disait-il, que je donnerai le pays de Canaan comme un lot héréditaire",
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 alors qu’ils étaient encore en petit nombre, et à peine établis comme étrangers dans ce pays.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Puis ils se mirent à errer de nation en nation, d’un royaume vers un autre peuple.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 Il ne permit à personne de les opprimer, et à cause d’eux il châtia des rois.
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 "Ne touchez pas à mes oints, ne faites pas de mal à mes prophètes!"
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Il appela la famine sur la terre, et anéantit toute ressource en pain.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 Mais déjà il avait envoyé devant eux un homme: Joseph avait été vendu comme esclave.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 On chargea ses pieds de liens, son corps fut retenu par les fers,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 jusqu’à ce que s’accomplit sa prédiction et que la parole du Seigneur l’eût innocenté.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Le roi donna ordre d’ouvrir sa prison, le souverain des peuples, de faire tomber ses chaînes.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Il l’établit chef de sa maison, intendant de tous ses biens,
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 avec la mission d’enchaîner les seigneurs à sa volonté, d’apprendre la sagesse aux vieux conseillers.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Puis Israël vint en Egypte, Jacob alla séjourner dans le pays de Cham,
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 et Dieu multiplia prodigieusement son peuple, le rendit plus nombreux que ses oppresseurs.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 Leur cœur changea jusqu’à prendre son peuple en haine, et ourdir des machinations contre ses serviteurs.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Il délégua Moïse, son serviteur, Aaron qu’il avait élu.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Ils accomplirent parmi eux les miracles qu’il avait annoncés, ses prodiges dans le pays de Cham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Il répandit des ténèbres qu’il rendit impénétrables, pour qu’ils ne résistassent pas à sa parole.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 Il changea leurs eaux en sang, et fit périr leur poisson.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Leur pays fut inondé de grenouilles, jusque dans les appartements de leurs rois.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 Il dit, et des bêtes malfaisantes firent irruption, la vermine sévit dans toute leur contrée.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 En guise de pluie, il leur envoya de la grêle, du feu, des flammes dans leur pays.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 Il dévasta leurs vignes et leurs figuiers, et fracassa les arbres de leur territoire.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 Il dit, et des sauterelles vinrent, des locustes en nombre infini,
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 qui dévorèrent toutes les plantes de leurs champs et dévorèrent les fruits de leur sol.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 Puis il frappa tout premier-né dans leur pays, les prémices de toute leur vigueur.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Il les fit sortir, chargés d’argent et d’or; nul parmi ses tribus ne faiblit.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Les Egyptiens se réjouirent de leur départ, car ils avaient été saisis d’épouvante à cause d’eux.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Il déploya une nuée comme un voile protecteur, un feu pour éclairer la nuit.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 Ils réclamèrent, et il amena des cailles, les nourrit à satiété d’un pain du ciel.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Il fendit la roche et des eaux jaillirent, s’épandant dans les régions arides comme un fleuve.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 C’Est qu’il se souvint de sa sainte promesse à Abraham, son serviteur;
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 il fit donc sortir son peuple dans l’allégresse, ses élus avec des chants joyeux.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 Il leur octroya des terres occupées par des peuples: ils héritèrent du labeur d’autres nations,
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 afin qu’ils observassent ses statuts et respectassent ses lois. Alléluia!
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
