Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à la sagesse que je prêche, incline l’oreille aux conseils de ma raison,
Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
2 afin d’observer une sage circonspection et de soumettre tes lèvres aux lois de la prudence.
Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
3 C’Est que les lèvres de l’étrangère distillent du miel, et son palais est plus onctueux que l’huile.
Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
4 Mais à la fin ce miel devient amer comme l’absinthe, et ce palais, acéré comme un glaive à double tranchant.
Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon. (Sheol h7585)
6 Elle n’a garde de fouler le chemin de la vie; ses sentiers sont mouvants, tu ne t’en douterais pas.
Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
7 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi: ne vous écartez point des paroles de ma bouche.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
8 Eloigne tes pas de cette étrangère; ne t’approche pas de l’entrée de sa maison.
Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
9 Sans cela tu livrerais à d’autres ton honneur, et les années de ta vie à un cruel ennemi.
Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
10 Des étrangers se gorgeraient du fruit de tes efforts, ton labeur enrichirait la maison d’un inconnu.
Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
11 Tu te lamenterais sur ta destinée, en voyant se consumer ta chair et ta vigueur corporelle.
Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
12 Tu dirais alors: "Ah! pourquoi ai-je pris en haine la morale, et mon cœur a-t-il repoussé toute remontrance?
Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
13 Que n’ai-je écouté la voix de mes guides et prêté l’oreille à mes maîtres?
Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
14 Peu s’en est fallu que je ne devinsse la proie de tous les maux, au milieu de l’assemblée, au sein de la société!"
Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
15 Bois donc l’eau de ta citerne et l’onde qui coule de ta fontaine.
Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
16 Tes sources doivent-elles se répandre au dehors, tes cours d’eau arroser les places publiques?
Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
17 Réserve-les à toi seul; que les étrangers ne les partagent pas avec toi!
Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
18 Qu’ainsi soit bénie ta source, et puisses-tu trouver la joie dans la femme de ta jeunesse!
Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
19 Biche d’amour, gazelle pleine de grâce, que ses charmes t’enivrent en tout temps, et que son amour t’enthousiasme sans cesse!
Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
20 Pourquoi, mon fils, t’éprendre d’une étrangère et prodiguer tes caresses à une autre compagne?
Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
21 Car l’Eternel a les yeux fixés sur les voies de l’homme, il observe la trace de tous ses pas.
Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
22 L’Impie est pris dans ses péchés comme dans un lacet, il s’embarrasse dans les entraves de son crime.
Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
23 II meurt faute de loi morale, égaré par l’excès de sa folie.
Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
