Proverbes 18
1 L’Homme qui s’isole ne fait que suivre ses caprices: il s’insurge contre tout ce qui est raisonnable.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Le fou ne veut pas de la raison: il ne demande qu’à mettre à nu son cœur.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Le méchant entraîne le mépris à sa suite; la honte accompagne le manque de dignité.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Ce sont des eaux profondes que les paroles d’une bouche humaine, un torrent jaillissant, une source de sagesse.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Prendre parti pour le méchant, évincer le juste de ses droits, est bien mal agir.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Les lèvres du sot entraînent des disputes, et sa bouche appelle les coups.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 La bouche du sot cause sa ruine, et ses lèvres sont un piège pour sa personne.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Les paroles d’un boutefeu sont comme des coups qui retentissent au plus profond des entrailles.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Apporter de la négligence dans son travail suffit pour être l’émule d’un artisan de ruines.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Le nom du Seigneur est une tour fortifiée: le juste s’y réfugie et est hors d’atteinte.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 La fortune est une place forte pour le riche, un rempart tutélaire, à ce qu’il s’imagine.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Lorsque s’enfle le cœur de l’homme, sa ruine est proche; l’honneur suit de près l’humilité.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Répondre avant d’avoir entendu, c’est une folie et une cause de confusion.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 Un esprit viril sait supporter la maladie; mais un esprit abattu, qui le soutiendra?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 Le cœur bien inspiré acquiert la science; l’oreille des sages est avide de savoir.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Les cadeaux ouvrent un facile accès à l’homme et le font arriver jusqu’aux grands.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Qui parle le premier dans un procès a raison; vienne la partie adverse, on approfondit la cause.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Le sort met fin aux disputes et tranche le débat entre les puissants.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Un frère infidèle est pire qu’une ville forte, les disputes, que les verrous d’un château-fort.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 De l’usage de la parole dépend la nourriture de l’homme; il s’alimente du produit de ses lèvres.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 La mort et la vie sont au pouvoir de la langue; ceux qui aiment l’exercer en goûtent les fruits.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Qui a trouvé une femme distinguée a trouvé le bonheur et a obtenu une faveur de l’Eternel.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Le pauvre parle en suppliant, le riche répond avec dureté.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Avoir beaucoup d’amis nuit; mais tel ami est plus attaché qu’un frère.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
